22/02/2007
http://www.rg.ru/2007/02/22/yastrgemsky.html
Onder deze titel publiceert Rossiiskaja Gazeta een interview met Sergei Jastrzhembskii, de speciale afgevaardigde van de president voor de relaties met EU landen. Onderwerp van gesprek is de toespraak van Poetin in München.
Jastrzhembskii vertelt: 'Veel van de ideeën, die voor het brede auditorium in München als nieuw klonken, worden allang besproken in diplomatieke en dus niet-publieke kringen. Onze visie is al lang bekend in Europa en ook de VS.'
De verassing zat volgens Jastrzhembskii niet zozeer in de inhoud maar wel in de hoeveelheid van de grieven en het laten varen van de politiekcorrecte toon. De toespraak laat zien dat Rusland in de laatste zes jaar sterk verandert is en dat de wijze waarop zij zich als speler in de internationale sfeer bezigt ook verandert: 'Rusland is terug. Ze moeten nu rekening met ons houden.'
De interviewer vist naar een vergelijking met de koude oorlog. Jastrzhembskii: 'Een dergelijke vergelijking is primitief en kan ons vandaag de dag op geen enkele wijze helpen. Er komt geen tweede editie van de koude oorlog, want de koude oorlog was een tegenstelling tussen twee ideologisch en politiek tegenover elkaar staande systemen. Op dit moment hebben wij geen ideologisch conflict met het Westen.'
Hoe moeten we het conflict dan omschrijven, vraagt RG. Jastrzhembskii: 'Het is een conflict van belangen, die Rusland en het Westen hebben en de methodes die zij gebruiken voor het realiseren van die belangen. We moeten het proces van globalisatie niet vergeten. Of het Westen het wel of niet wil erkennen, Rusland is deel van de globaliserende wereld. Wanneer het Westen Rusland haar plek wil ontkennen zal dit duur kosten, een prijs die het Westen niet snel zal willen betalen.
Jastrzhembskii bespreekt vervolgens de Russische grieven over de unilaterale politiek van de VS: 'Rusland is ontevreden omdat, terwijl het in de laatste jaren terugkeert bij de avantgarde van de wereldpolitiek, Rusland merkt dat de onderliggende trend, gericht is op een monopoliare wereld, waarin de regels van het spel, de regels van gedrag worden bepaald door één speler, die zich boven de door de internationale gemeenschap bepaalde regels verheven voelt. Dit terwijl, objectief gezien, het globalisatieproces de wereld meer multipolair zou kunnen maken. Wij zijn het categorisch met deze trend oneens. En met ons vele anderen, maar zei spreken slechts zachtjes net zoals wij dat vroeger deden in de Sovjet Unie, in de privacy van de keuken. Zo wijst een opinieonderzoek na de toespraak uit dat meer dan 60% van de Duitse bevolking het met Poetin eens is.'
Het interview richt zich even op de aanloop naar de oorlog in Irak, waarna Jastrzhembskii een vraag krijgt op de kritiek op de binnenlandse politiek van het Kremlin: 'Onze westerse partners laten hun politieke correctheid vaak varen en zeggen ons rechtstreeks wat ze denken. Dit is hun recht en wij zullen antwoorden. Wanneer de basis van internationale relaties wederzijds respect is en gelijkheid van rechten en de zorg voor gezamenlijke belangen dan hebben wij ook het recht om in dezelfde toon te praten over die zaken die ons zorgen bieden.'
Het gesprek gaat vervolgens over de richting van de vector van de Russische buitenlandse politiek. Europa of China? Jastrzhembskii zegt dat Poetin's toespraak, hoewel de inhoud een globaal karakter droeg, vooral gericht was op een Europees of 'zo u wilt' een Noord-Atlantisch auditorium.
Over de relatie met Europa zegt hij het volgende: 'Het is onbetwistbaar dat Rusland door zijn eigen geschiedenis en geografische ligging 'gedoemd' is tot een beleid met meerdere vectoren. Europa heeft daarin een belangrijke plaats. In 2006 groeide het aandeel van handel met EU-landen ten opzichte van totale handelsbalans opnieuw. Nu tot boven de 52%. Onze drie belangrijkste handelspartners zijn Duitsland, Nederland en Italië.
De krant legt Jastrzhembskii vervolgens de reactie van een Amerikaanse senator voor. Zij had gezegd dat Poetin met zijn toespraak meer heeft gedaan voor de verhouding tussen de VS en Europa dan ze zelf in tien jaar hadden kunnen doen. Jastrzhembskii countert die uitspraak door een Duitse krant te citeren; 'de VS is diep onverschillig ten aanzien van de mening van de Europese elite over de CIA vluchten boven Europese landen. De praktijk zal worden voortgezet.' 'Luister goed', zegt Jastrzhembskii naar, 'diep onverschillig': 'De tegenstellingen binnen de Noord-Atlantische gemeenschap liggen zeer diep,' voegt hij nog toe.
