11/6/07

Poetin herdenkt Sovjet terreur

http://www.rg.ru/2007/10/31/putin.html
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=820588
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=820576

President Poetin bezocht samen met Patriarch Aleksi de Boetovskii schietbaan waar in de jaren '30 en '40 aan de lopende band executies werden uitgevoerd. Er zijn gegevens over 20.765 mensen die hier begraven liggen. Schattingen van het totale aantal geëxecuteerden dat op de Boetovskii poligon begraven ligt lopen op tot 50.000.

In Rossiiskaja Gazeta zegt Aleksandr Daniel' van de organisatie Memorial dat dit de eerste keer is dat een Russisch staatshoofd een plechtigheid bijwoont ter nagedachtenis aan de slachtoffers van politieke terreur. 'Dit is een juiste en belangrijke stap voor de restauratie van de nagedachtenis aan de overledenen.' Ombudsman voor de mensenrechten Loekin zegt in Kommersant dat het 'niet te begrijpen was geweest als de president deze dag niet gekomen was.'

Poetin noemde -waarschijnlijk voor het eerst- het communisme een hol idee: 'Een tragedie van dergelijke schaal heeft zich meer dan eens in de geschiedenis van de mensheid herhaald en dat alles gebeurde toen men een op het eerste oog aanlokkelijk, maar na toetsing hol idee, hoger probeerde te stellen dan de fundamentele waarden; het menselijk leven en de waarden van de rechten en de vrijheden van de mens.'

'Voor ons is het een bijzondere tragedie. De schaal is enorm. Tientallen, duizenden, miljoenen mensen werden gedeporteerd, uitgemoord en geëxecuteerd. En dit waren in de eerste plaats mensen met een eigen mening, mensen die niet bang waren hun mening te verkondigen. Het waren de meest effectieve mensen die werden uitgemoord, de bloem van de natie.'

'De herdenking staat niet op zichzelf maar is van belang voor de ontwikkeling van het land. Politieke ruzies, twisten en strijd tussen meningen is nodig, maar het is niet nodig dat dit proces destructief is, het moet constructief zijn.'

Na deze woorden kreeg de president een kop thee en werd hem verteld hoeveel mensen hier per dag neergeschoten werden. Andrei Kolesnikov van Kommersant schrijft dat dit de eerste keer was dat hij de president 'hulpeloos' zag: 'Verbijsterend zoiets', bromde hij. 'Het lijkt wel alsof het niet mogelijk is. Waarom? De president keek vervolgens naar de locale priester alsof hij van hem een antwoord verwachte.'

Kommersant interviewt een andere priester Dmitri die het complex beheert, 'Vroeger behoorde deze grond aan de FSB, of de KGB, dat weet ik niet. Toen men ons (de kerk) het beheer gaf waren ook wij erg verrast. De mensen in de buurt gingen steeds verder van deze plaats afwonen. Ze zeiden dat het onmogelijk was om ook maar een minuut hier te zijn. Men voelde zich slecht tot aan het onverdraagbare toe. De verschrikking verlamde de mensen. Maar nadat we een hier een kruis hadden opgericht was het niet langer zo huiveringwekkend om hier te zijn'. 'Kijk', zegt de priester wijzend op een meisje dat het complex bezoekt. 'De mensen hebben nu weer de kracht om hier te lachen.'

In Moskou verzamelden verschillende groeperingen zich bij een herdenkingssteen overgebracht vanuit de Solovetskii eilanden. Na een formele bijeenkomst georganiseerd door de Maatschappelijke Raad, hield een groep van 200 Nasji jongeren een gebedsbijeenkomst bij de steen. Organisator was Boris Jakimenko, de broer van de nieuwe staatssecretaris van jeugdzaken. Zijn onderafdeling binnen de Nasji beweging legt nadruk op Orthodoxe waarden en onderhoudt nauwe banden met metropoliet Kirill. Jakimenko: 'Het beste dat je op een dag als vandaag kan doen is bidden.'

Vervolgens was het de beurt aan de 'oppositie'. Kommersant beschrijft hoe de serene stilte plaats maakte voor een open vrachtwagen waaruit een lied over vrijheid schalde. Ponomarev: 'Dit is geen gedenkbijeenkomst maar een bijeenkomst van solidariteit. Want in het huidige Rusland zijn er honderden mensen die vervolgd worden om politieke motieven.' Kasparov: 'Er verschijnt opnieuw angst in de maatschappij. De overheid onderdrukt mensen en rukt de meest waardige uit onze rijen weg. Vrijheid voor de politieke gevangenen!' Mitrokhin: 'Wanneer er op dit moment ook maar één politieke gevangene is betekent dat het morgen ieder van ons kan zijn.' Kasjanov sprak het publiek niet toe. Hij vertelde de journalist dat hij was gekomen om te herdenken.

Vicepremier Koedrin over inflatie

http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=821927

Vicepremier Koedrin informeerde de senaat over de maatregelen die de regering neemt met oog op de prijsstijgingen van basisproducten. De regering houdt vast aan een gecombineerde aanpak van inperking van prijsschokken (incidentele beperking marktwerking, JM) en het stimuleren van de productie door bijvoorbeeld overheidsubsidiëring bij leningen voor aankoop van machinerie in de landbouwsector. Ook moet er gekeken worden hoe de minima extra ondersteunt kunnen worden. De vicepremier merkt op dat instroom van buitenlandse investeringen weer op niveau is gekomen en dat dit een teken is dat de investeerders in het beleid van de regering geloven.

Opvallend is dat Koedrin het terugdringen van de inflatie niet langer als een prioriteit ziet. 'De terugkeer naar dubbele cijfers (>10%) is een feit', zegt hij. Dit terwijl de economische ministeries de laatste jaren paradeerden met positieve prognoses van inflatiecijfers die richting de 6% zouden bewegen. Het recent door het ministerie van economische ontwikkeling genoemde stijgingspercentage voor de maand oktober van 0,8% stelt Koedrin bij tot 1,3%. Het lijkt erop dat hij de illusie van inflatiebeperking niet langer wil ophouden, concludeert Kommersant.

De vicepremier wijst erop dat ook zonder de recente prijsstijgingen van een aantal basisproducten het jaarlijkse inflatiecijfer de 9% zou overstijgen. 'De belangrijkste factor zijn niet de prijzen voor voedselproducten maar monetaire factoren. ' … 'De laatste jaren hebben we de salarissen in een hoger tempo doen groeien dan de productie'. Kommersant suggereert dat Koedrin zonder expliciet steun te geven aan een toename van overheidsuitgaven zich neer legt bij het feit dat deze investeringen onvermijdelijk zijn. Overheidsuitgaven en de toenemende instroom van buitenlands kapitaal doen de monetaire massa stijgen. Onder deze omstandigheden is het niet langer realistisch te kunnen verwachten dat de inflatie sterk afneemt.

Een ander artikel van Kommersant meldt dat twee grote tabaksproducten samen goed voor 54% van de markt hun prijzen zullen verhogen.

Hoofd Rekenkamer over publiekprivate werken

http://www.rg.ru/2007/11/02/stepashin.html

Rossiiskaja Gazeta publiceert een ingezonden brief van het hoofd van de Rekenkamer, Sergei Stepasjin. Het eerste deel van de brief geeft een interessante kijk in de keuken van het veranderende economische beleid. Het tweede deel pleit voor goede ambtelijke en maatschappelijke controle over nieuwe vormen van overheidsinvesteringen. Als hoofd van de Rekenkamer vraagt hij zich af wie dit moet gaan doen en hoeveel geld ervoor uitgetrokken wordt.

'De Russische economie verandert voor onze ogen. Er komt een einde aan de periode van stabilisatie en restauratie van de economische groei. De leiding van het land werkt op dit moment aan de juridische basis voor een welbewust ontwikkelingsbeleid met nationale instituten van ontwikkeling en enorme privaatpublieke projecten. Ervaringen van andere landen toont aan dat de overgang van een beleid gericht op uitgaven naar een strategie van op resultaat gerichte projecten de fundamentele voorwaarde is voor de versterking van de nationale concurrentiepositie.'

Stepasjin legt vervolgens uit waarom de veranderingen nodig zijn: 'Het is duidelijk dat we een dergelijk beleid niet kunnen bouwen op de accumulatie van nog meer reserves, maar alleen op basis van een heldere visie voor de strategische doelen van ons land. ' … 'De nieuwe positionering van Rusland in de wereld … betekent niet alleen het stellen van nieuwe doelen om onze economie verder open te stellen maar ook het vormen van nieuwe instrumenten voor de realisatie van een beleid gericht op onze nationale concurrentiepositie.' … 'Zelfs de meest sceptische liberalen moeten nu erkennen dat het onmogelijk is de complexe processen in de economie te besturen door ons als een drenkeling aan de strohalm van vier macro-economische indicatoren vast te houden terwijl we ons beschermen tegen de vogelverschrikker van de inflatie.' ... 'We moeten een balans vinden tussen budgettaire behoedzaamheid en het vereiste niveau van investeringen in de infrastructuur. Anders zal de algemene situatie van onze economie slechts verslechteren en zal het budget daar alsnog onder lijden.'

Over de voorgaande periode (1999-2007) zegt hij: In de periode van macro-economische stabilisering en de restauratie van economische groei kwam onze strategie in theorie neer op de productie van goedkoop kapitaal voor het zakenleven en een minimalisering van de aanwezigheid van de overheid in de economie, hopend dat de marktwerking een concurrerende architectuur van de economie zou formeren. In de praktijk kwam dit neer op hoge banktegoeden, het stabiliteitsfonds en het gebruik van deze middelen voor het aankopen van buitenlandse waardepapieren. Dit echter met een zeer minimale verlaging van het inflatiecijfer.'

Over de discussie rond het stabiliteitsfonds schrijft hij het volgende: 'De discussie tussen de voor- en tegenstanders van de sterilisatie van de uitzonderlijke inkomsten speelde zich in de praktijk niet af tussen voor- en tegenstanders van investeringen in reële activa met een hoog potentieel, maar tussen twee klassen van investeerders. De ene klasse is voor een strategie van directe investeringen, de andere voor investeringen op de wereldmarkt door middel van tussenpersonen.' Ik interpreteer dat de meerderheid niet wil dat de overheid direct investeert maar dit alleen via financiële instituten wil doen. Stepasjin zegt ook dat wanneer er in Rusland effectieve instituten voor ontwikkeling ontstaan de wil om via deze instituten in de eigen economie te investeren aanwezig is.

Stepasjin ziet privaatpublieke partnerschappen als het middel om samen met het zakenleven in de Russische economie te investeren: 'Nodig is de vereniging van de overheids- en privaat kapitaal onder voor beide partijen voordelige voorwaarden zodat de balans gewaarborgd wordt tussen de belangen van de maatschappij, de overheid en de personen die het private kapitaal behartigen. Nodig is een constructieve samenwerking opdat het zakenleven zich gunstig kan ontwikkelen in de bedding van nationale strategische belangen.'

'De infrastructuur moet één van de hoekstenen van het publiekprivate partnerschap worden. Het zakenleven neemt verantwoordelijkheid voor het ontginnen van grondstoffen en de ontwikkeling van hele gebieden, maar wil dat de overheid de verantwoordelijkheid neemt voor het aanleggen van transportaders erheen en ervandaan, transportaders die ook gebruikt zullen worden voor maatschappelijke behoeftes. ' … 'Wegen zijn voor Rusland een eeuwenoud probleem.' … 'Niet 1 van de 16 grootste zeehavens heeft een directe aansluiting op het netwerk van federale autowegen. Van de 10 grootste vliegvelden hebben er 8 geen verbinding met de spoorwegen.' … 'Investeringen in de transportsector bedragen 2% van het BNP. De praktijk in andere landen toont aan dat dit cijfer rond de 3 tot 5% moet liggen om een hoog tempo van economische ontwikkeling te kunnen verzekeren. In China is dit zelfs 10%.'

De wet- en regelgeving voor privaatpublieke werken is echter ontoereikend: 'Om privaatpublieke partnerschap te vormen zijn duidelijke en begrijpelijke regels nodig alsmede effectieve overheidsorders en eerlijke en transparante tenders. De materialen van de Rekenkamer tonen aan dat dit nog ontbreekt.' 'Experts zeggen dat de wetgeving kunstmatig de speelruimte van concessieovereenkomsten (overheid geeft private partner alleenrecht over iets, JM) beperkt door bijvoorbeeld grond en grondstoffen uit te sluiten. Daarnaast is het type overeenkomst onaantrekkelijk omdat de belastingverplichtingen van de private partner niet duidelijk omschreven zijn'. … ' Extra moeilijkheden worden veroorzaakt door het ontbreken van duidelijk omschreven reglementen voor het reserveren en onteigenen van grond '… 'Er zijn geen wetten voor tolwegen, voor havens en voor de veiligheid tijdens transport.'

Zonder goede juridische basis ontstaan er volgens Stepasjin mogelijkheden voor grootschalige corruptie: 'Essentieel voor de vorming van structuren voor privaatpublieke partnerschappen is de transformatie van de wetgeving en de verantwoordelijkheid zoals die door overheidsinstituten, het zakenleven en de maatschappij beleeft wordt.' … 'Dit proces gaat voorbij aan het raamwerk van het publieke recht, ... , en bevindt zich in een raamwerk van overeenkomsten tussen de overheid en het zakenleven.' ... 'Het is onduidelijk wie in de praktijk de door de overheid gebruikte geldstromen gaat besturen, hoe effectief dit zal gebeuren en tot op welk niveau er verantwoording afgelegd moet worden aan de overheid en de maatschappij. We willen toch niet dat we straks net zulke treurige conclusies moeten trekken over deze 'projectisering' zoals we dat na de privatisering moesten doen?'

'Elke nieuw opgerichte overheidscorporatie opereert nu volgens eigen reglementen.' 'Of dit vanuit het oogpunt van de effectiviteit van hun activiteiten goed of slecht is, is een aparte vraag.' 'Vanuit de positie van de controle op de effectiviteit van hun activiteiten kan er gezegd worden dat dit niet erg gezond is.' 'De juridische status van overheidscorporaties is (zonder verbeterde wetgeving , JM) erg onoverzichtelijk.' … 'De staat draagt aan deze structuren eigendomsrechten over.' 'In feite praten we hier over een vorm van privatisering zonder tegenprestatie.' … 'Onvermijdelijk leidt dit tot een verstrengeling van belangen van overheids- en niet overheidsstructuren en ontstaat er dienovereenkomstig een vruchtbare voedingsbodem voor corruptie.'

Stepasjin somt op om hoeveel geld het gaat: 'Aan instituten van ontwikkeling wordt 17,9 miljard euro toegekend. 5 miljard gaat naar de Bank van Ontwikkeling, 3,6 miljard naar de Russische Corporatie voor Nanotechnologie, 2,5 miljard naar het Investeringsfonds en 6,7 miljard naar de financiering van het fonds ter bevordering van de hervorming van de sociale woningbouw. Daarnaast investeert de overheid aanzienlijke middelen in de voorbereiding voor de Olympische Spelen in Sotsji en de ontwikkeling van het Verre Oosten.' Op deze wijze wordt er heel veel geld overgedragen aan nieuwe structuren van wiens effectiviteit het succes van de strategische plannen voor de ontwikkeling van het land afhankelijk is.'

Het laatste stuk van de brief gaat over de organisatie van de controle en de positie van de Rekenkamer: 'De organen van de uitvoerende macht en de controlerende organen komen in een moeilijke situatie nu zij deze structuren moeten gaan controleren met als gevolg dat de staatsactiva zich feitelijk in een grijze zone bevinden.' 'Voor de Rekenkamer als hoogste orgaan van overheidsaudit is het van belang om een nieuw systeem van indicatoren van ontwikkeling en economische groei te creëren, die passen bij de projectmatige aanpak, de daarbij intrinsieke focus op het te bereiken eindresultaat en de continuïteit van het proces van strategisch bestuur.'

Nu de regering honderd indicatoren voor een resultaatgerichte budgettering heeft bepaald en op order van de president weer andere data bekeken moeten worden teneinde het werk van de ministers te controleren, is het onvermijdelijk de vraag te stellen door wie en met welk geld deze informatie verwerkt gaat worden. En naast de federale en regionale overheden moet het ook voor de bevolking mogelijk zijn om inzage te hebben in de reële status van kernindicatoren en de voortgang van de ontwikkeling.

Abramkin: Gevangenissen gevaar voor burgerbevolking

http://www.expert.ru/interview/2007/11/02/abramkin_v/

Valerii Abramkin, directeur van het centrum ter bevordering van hervormingen van de strafrechtspraak, zegt in een vragensessie met Ekspert dat de problemen in de gevangenissen zo ernstig worden dat ze een gevaar opleveren voor de veiligheid van de burgers buiten de gevangenismuren.

Uit het interview haal ik drie factoren die bijdragen tot deze situatie

(1) In een historisch relaas van de ontwikkeling van het gevangeniswezen zegt hij dat terwijl ten tijde van goelag de inkomsten uit de arbeid van gevangenen naar de staatskas ging, de nu verkregen inkomsten in de zakken van de gevangenisdirecteuren verdwijnen. Naast inkomsten uit officiële en niet officiële tewerkstelling gaat het om verduistering van middelen uit het budget, middelen uit westerse fondsen, pensioenen van gevangenen, financiële hulp van familieleden en de rente op banktegoeden van gevangenen.

Sommige gevangenissen staan zo ver buiten de wet dat hij als lid van de werkgroep van de raad van de president en zelfs met een bevel van de minister van justitie op zak niet toegelaten wordt. Overigens zegt hij daarbij dat niet alle gevangenissen in het land over één kam gescheerd kunnen worden.

(2) De laatste jaren neemt hij een gevaarlijke tendens waar waarbij er steeds harder wordt opgetreden tegen exponenten van de gevangenis subcultuur. Dit onder leuzen als de strijdt tegen boeventradities en criminele autoriteiten.

(3) Een ander groot probleem is de groei van de gevangenisbevolking. Dit komt overigens niet door een groei van het aantal veroordeelden, - Dit aantal daalt sinds 1999 - maar door de hogere straffen die opgelegd worden en een afname van het aantal voorwaardelijke vrijstellingen. Onder de rechters heerst een cultuur waarbij het stelselmatig geven van lage straffen het einde van een carrière kan betekenen.

Abramkin denkt dat de oplossing te vinden is in het omlaag brengen van de gevangenisbevolking tot een niveau waarbij de staat de materiële middelen heeft om enkele basisvoorwaarden te kunnen garanderen. Daarnaast ziet hij het nut van hem en zijn collega's die kleine binnenbrandjes kunnen blussen. Het zijn vaak onenigheden binnen de hiërarchie van gevangenen die leiden tot ongeregeldheden waarop vervolgens de bewakers hardhandig reageren. Hij juicht daarom het toestaan van mobiele telefoons toe. Dit terwijl anderen van mening zijn dat juist via deze mobiele telefoons opstanden gecoördineerd worden.

De Russische cultuur heeft volgens Abramkin een bijzondere kijk op de gevangene. In Rusland, zegt hij, is het volk crimineel en een crimineel volks. Er heerst een beeld van 'een goed mens op de verkeerde plek.' Zo is er een serie op televisie die de ellende in de gevangenissen waarheidsgetrouw weergeeft. Dit is aan de ene kant goed. Aan de andere kant is het vreemd te bedenken dat de kijker meer sympathie voelt bij de veroordeelde dan zijn bewaker. Dit is ook niet gezond.

Parlementsverkiezingen

http://www.rg.ru/2007/10/31/cik.html

Drie partijen; de Groenen, de Volksunie en de Partij van Vrede en Eenheid zullen niet deelnemen aan de verkiezingen. De centrale kiescommissie controleert steekproefsgewijs de ingeleverde handtekeningen en berekent aan de hand van het percentage valse handtekeningen of er genoeg waarachtige handtekeningen ingeleverd zijn. De Partij van Vrede en Eenheid had er volgens de berekening 1000 te weinig. De andere elf partijen gaan door. 'Er zijn geen marginale partijen meer over. Alle geregistreerde partijen genieten daadwerkelijke steun onder de bevolking,' aldus de Centrale Kiescommissie.

Sinds 3 november is de verkiezingcampagne begonnen. Dit betekent voor de deelnemende partijen gratis televisiezendtijd op Pervyi Kanal, Rossija en TVTs en radiozendtijd op Majak, Golos Rossija en Rossija in de blokken 7.00 tot 9.00 uur, 17.40 tot 18.15 en 22.50 tot 23.20. Op kritiek dat deze blokken niet bepaald prime time zijn, antwoord de woordvoerster van de Centrale Kiescommissie dat de burger 'alle nodige informatie over de partijen kan ontvangen.'

Opvallend is dat Verenigd Rusland deelname aan debatten met andere partijen afwijst. Ze gebruiken hun tijd liever voor spotjes. Volgens de Centrale Kiescommissie is dit tijdens deze verkiezingscampagne voor het eerst toegestaan.

Jastrzjembskii: visumvrij personenverkeer naar EU duurt nog minstens drie jaar

http://www.rg.ru/2007/11/02/vizavi.html

Rossiiskaja Gazeta interviewt Sergei Jastrzjembskii, de speciale afgezant van de president voor vraagstukken over de relaties met de EU. Nu Schengen open gaat voor een aantal landen van het oude Oost Europa willen de Russen weten wanneer ook zij zonder visum naar de EU op vakantie kunnen. Jastrzjembskii spreekt over twee belangrijke stappen die gezet zijn sinds de Rusland EU top in St. Petersburg in 2004 toen er voor het eerst over visumvrij personenverkeer werd gesproken.

Ten eerste is de overeenkomst voor het vereenvoudigen van de procedures inmiddels geratificeerd. Dit maakt reizen voor diplomaten, maar ook onderwijzers, zakenmensen en ambtenaren gemakkelijker.

Ten tweede is er overeenkomst bereikt over het probleem van readmissie. Dit gaat over wederzijdse verplichtingen tussen Rusland en leden van de EU voor de terugkeer van illegale migranten. EU landen, legt Jastrzjembskii uit, zijn bang dat wanneer Rusland het recht op een visumvrije toegang krijgt, er een niet reguleerbare stroom migranten op gang komt. Het probleem is niet zozeer de Russische bevolking als wel de burgers uit derde landen die dan via het grondgebied van Rusland naar de EU landen kunnen reizen.

De komende drie jaar dragen wij alleen verantwoordelijkheid voor de terugkeer van Russische burgers, die zich op illegale wijze op het grondgebied van EU landen bevinden. Maar na deze drie jaar zijn we verantwoordelijkheid voor alle per sonendie via ons land naar de EU reizen. We moeten daarom veel aandacht besteden aan het op orde brengen van ons migratiebeleid. Er moet een nieuw elektronisch systeem komen dat alle door ons land reizende personen registreert. Daarnaast moeten we overeenkomsten sluiten met een hele reeks landen, wiens burgers potentieel het Russisch grondgebied kunnen gebruiken voor een illegale toegang tot de EU. Op dit moment onderhandelen we met 30 landen. Deze landen moeten bijvoorbeeld de kosten dragen wanneer één van hun burgers vanuit de EU naar het eigen land teruggevlogen moet worden.

Het is dus duidelijk dat we in de komende drie jaar geen visumvrij personenverkeer met de EU kunnen verwachten. Pas nadat de overeenkomst over readmissie volledig in werking is en de Europeanen realiseren dat ze niet bang hoeven te zijn voor een stroom van illegalen vanuit Rusland kunnen we spreken over termijnen.