Start verkiezingscampagne Medvedev

http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=844718
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=844513
http://www.rg.ru/2008/01/23/medvedev.html
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=845556
http://www.expert.ru/articles/2008/01/22/forum/
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=844333

Presidentskandidaat Dmitri Medvedev is aan de verkiezingscampagne begonnen. De keuze voor de gelegenheden waar hij spreekt lijken een belangrijk element van de boodschap. Zo sprak hij op 22 januari op het tweede Maatschappelijke Forum ‘Rusland Vooruit!’. Zijn volgende rede houdt Medvedev op een bijeenkomst voor de associatie van juristen. Daarna zijn de vakbonden aan de beurt.

Het eerste Maatschappelijke Forum vond plaats op initiatief van Poetin in november 2001. De locatie was toen het Kremlin. “Het eerste forum moest aantonen dat er wel tien-, honderdduizenden non-commerciële organisaties bestaan en niet alleen dat tiental ‘schreeuwers’, voornamelijk mensenrechtenorganisaties met goede relaties met de media en de internationale organisaties”, zegt spin dokter Pavlovskii. “De één heeft de mogelijkheid gebruikt om de boel te manipuleren, de ander om iets goeds te doen”, aldus Pavlovskii, in het midden latend tot welke categorie hijzelf behoort.
Rossiiskaja Gazeta noemt de nieuwe wet voor non-commerciële organisaties als uitkomst van het eerste forum. De wet heeft naast een hele reeks irritante en kostbare administratieve verplichtingen voor NKO’s wel een systeem heeft opgezet, waarin de organisaties hoofdzakelijk vanuit de eigen samenleving (en overheid) gefinancierd worden en overeenkomstig ook meer gezien worden als iets van de eigen samenleving zelf, aldus de krant. Ook de Maatschappelijke Raad kent haar oorsprong in het forum van 2001.

Het tweede forum werd georganiseerd in het Manege-gebouw, net buiten de muren van Kremlin. Organisator was niet de presidentiële administratie, maar de Maatschappelijke Raad. Hoewel Medvedev officieel de enigste bureaucraat was die het forum bezocht, voelden de journalisten nadrukkelijk de invloed van de overheid.
Kommersant journalist Andrei Kolesnikov merkt een nieuwe symboliek op in de aankleding van het toneel. Zo hing er een groot kunstwerk met een geschilderde afbeelding van de twin towers in Manhatten van voor 11 september. Kolesnikov: “De organisatoren van het forum willen op allerlei manieren laten zien dat we er nu ‘twee’ (Poetin en Medvedev, JM) hebben.” Op zoek naar meer vormen van het getal ‘twee’ kwam zijn gesprek met de decaan van de faculteit van journalistiek van de Universiteit van Moskou, Zasoerskii, uit op het symbool van de tweekoppige adelaar in het wapenschild van de Russische Federatie. Enkele dagen later kom ik het symbool weer tegen. Een journalist van Kommersant spreekt over een ‘tweekoppig bestuursmodel.’

Ekpsert ziet in de aankleding van het podium veel overeenkomsten met de conferenties van Verenigd Rusland, een donkerblauwe achtergrond, een prominente Russische vlag, en een symbool dat zowel een gigantische poort als de cyrillische letter ‘P’ kan betekenen.

Medvedev presenteert zich aan het electoraat van Poetin als de opvolger van de huidige president. Daarnaast reikt hij ook naar andere electorale groepen door zich als liberaal te presenteren met leuzen als ‘vrijheid en gerechtigheid’, ‘burgerlijke waardigheid’, ‘invloedrijke en onafhankelijke media’ en ‘de strijd met de veronachtzaming van het recht’.

Deze strategie lijkt succes te hebben. Enkele dagen na het forum bericht Kommersant dat volgens gegevens van het Levada centrum 82% van de kiezers bereid zou zijn Medvedev te steunen. Dit percentage is hoger dan de steun voor Verenigd Rusland bij de recente parlementsverkiezingen (64%) en het resultaat van Poetin bij zijn herverkiezing (71,2%). De machtsoverdracht lijkt vlekkeloos te verlopen, concludeert Kommersant.

Volgens politicoloog Markov is de kernboodschap van Medvedev dat “Rusland nog nooit zo dichtbij de oplossing is geweest voor het vraagstuk van de integratie van Russische nationale tradities met een functionele set van democratische waarden.’ Medvedev: “Aan de ene kant zijn we zijn we teruggekeerd naar onze culturele tradities, aan de andere kant heeft Rusland goede ervaring met het leven in een democratie.”

Rossiiskaja Gazeta noemt een aantal bestuurlijke speerpunten van deze hybride identiteit.

•Het partijbestel moet zich wortelen in de samenleving. In de jaren ’90 werden partijen ontwikkeld als “commerciële producten” en waren verkiezingen een “vertoon van ijdelheid”. In mijn woorden, wil Medvedev dat politici een duidelijkere (partij)identiteit aannemen en daardoor meer binding krijgen met de kiezer.

•Bestuurlijke transparantie is de belangrijkste voorwaarde voor maatschappelijk vertrouwen.

•Lokaal bestuur moet burgers in staat stellen om zelf problemen aan te pakken. “Het systeem moet echter oppassen niet in een parodie te veranderen nu de financiële middelen van het lokale zelfbestuur slecht s toereikend zijn voor de salarissen van de ambtenaren zelf.”

•Een belangrijk element van Medvedev’s campagne is de strijd met het ‘juridisch nihilisme’. Ik vroeg een Russische advocaat wat Medvedev hiermee bedoelt. Hij schreef me dat sinds de jaren ’60 ambtenaren en advocaten opgevoed worden met het idee dat de wet in de loop van de ontwikkeling van het communisme vervangen zou worden door een ethische code voor de nieuwe Sovjet mens. Rechtshandhaving zou dan niet meer nodig zijn. Daarnaast kent Rusland vanuit de eigen geschiedenis een milieu waarin juridische normen ondergeschikt zijn aan andere informele wetten zoals het woord van de Tsaar of een willekeurige baas, ‘een boevencode’, ‘de wet van de telefoon’ of ‘een systeem van gunsten en diensten’. Medvedev’s ‘juridisch nihilisme’ lijkt mij een liberaal geformuleerde voortzetting van Poetin’s ‘dictatorschap van de wet’.

•Medvedev belooft een ‘normaal’ pensioenstelsel, dat de mensen kan verzekeren van een waardige oude dag.

Andrei Kolesnikov vergelijkt elementen uit de rede van Medvedev met door Poetin ingenomen posities. Het verbindende element is de overtuiging dat Rusland behoefte heeft aan stabiliteit Medvedev zei dat hij het volledig eens is met Poetin wat betreft “de overschreden limiet van revoluties”.

Er zijn ook nuanceverschillen merkbaar, bijvoorbeeld in Medvedev’s beeldvorming over de jaren ‘90. De parlementskandidaat wees erop dat, ondanks dat er veel fouten gemaakt zijn, het land toen niet uiteengevallen is en dat dit toch ook de verdienste is van de mensen, die in die periode het land geleid hebben. Dit lijkt op een meer verzoenende houding ten opzichte van de politici van de jaren ’90, dan we van Poetin gewend zijn.

Medvedev bekritiseerde op het forum ‘afzonderlijke mensenrechtenorganisaties, die het slechte voorbeeld geven’. Politicoloog Makarenko becommentarieert dat het ‘al’ een positieve verandering is, dat Medvedev niet gebruik maakt van de Poetinesque beeldvorming over “mensenrechtenactivisten, die als jakhalzen bij de buitenlandse ambassades rondhangen.”

Over de buitenlandse politiek van Rusland, zei Medvedev: “Rusland was aan het einde van de jaren ’90 gedegradeerd tot de rol van een plichtsgetrouwe figurant in internationale vraagstukken. Nu heeft Rusland sprong voorwaarts genomen, onverwachts voor anderen en onverwachts voor zichzelf. Rusland wordt nog steeds gevreesd, omdat het hen (het buitenland, JM) eenvoudig niet duidelijk is in welke richting het land zich ontwikkeld.” “Poetin voerde een politiek van ultimatums, Medvedev denkt de tegenstand te kunnen overtuigen”, aldus Kolesnikov. “Poetin denkt dat ze niet van ons willen houden. Medvedev denkt dat het westen nog geen beslissing heeft genomen.” Medvedev, zo lijkt het via de pen van Kolesnikov, stelt zich enigszins naïef en tegelijk hoopvol op.

Kritiek komt er van een vertegenwoordiger van het Gorbatsjov Fonds. Volgens hem stipt Medvedev slechts problemen aan, maar verteld daarbij niet hoe hij ze gaat oplossen. Beroepscriticus Belkovskii zegt dat Medvedev’s liberalisme slechts een façade is, die de Russische elite moet helpen om in de wereldeconomie te integreren.
Kritiek krijgt Medvedev ook deze week , wanneer hij aankondigt niet met de andere presidentskandidaten in debat te gaan. 73% van de bevolking had gewild dat hij dat wel zou doen. Medvedev onderscheidt zich zo noch in negatieve, noch in positieve zin van zijn twee voorgangers. Ook Poetin ging niet nooit in debat tijdens verkiezingscampagnes. Jeltsin deed dat niet meer na de constitutionele crisis in 1993.

Kommersant bericht in een ander artikel dat de regionale staf van Medvedev’s verkiezingscampagne grotendeels bestaat uit dezelfde personen, die Verenigd Rusland naar de overwinning in de parlementaire verkiezingen van 2007 leidden.

Gaidar over crisis financiële markten

http://www.expert.ru/articles/2008/01/22/vvp

Naar aanleiding van de crisis op de financiële markten voorspelt oud-premier Jegor Gaidar voor de komende drie jaar een halvering van de Russische economische groei. Dat betekent geen groeicijfers van 6 tot 8%, maar tussen de 3 en 4%.
Gaidar zegt dat de Russische overheid de koppen in het zand steekt. Hij wijst het idee van de hand dat Rusland als stabiele opkomende economie voor investeerders een aantrekkelijke stille haven te midden van woelige golven zal worden. In geval van crisis zullen de investeerders, volgens hem, kiezen voor relatief veilige waardepapieren zoals staatsobligaties van de VS en hun geld terugtrekken uit de opkomende markten.

De wereldwijde groei van het bruto binnenlandse product is gedaald van 5,2% tot 4,8%. Volgens Gaidar heeft de geschiedenis aangetoond een wereldwijde daling van het BBP van 1% de prijs van olie en metaal met tientallen procenten doet dalen. De overheid moet de hand op de knip houden, aldus Gaidar. “Geen populistische uitgaven, linksom of rechtsom.”

Ook wijst hij op de verwevenheid van het Russische bedrijfsleven en banksector met de wereldeconomie middels flink oplopende leningen, leningen waarvan de rente gefinancierd wordt met nieuwe leningen. Droogt de bron op dan merkt ook het Russische bedrijfsleven de consequenties van de financiële crisis. De Centrale Bank zou regelmatig meer geld in de eigen bankensector moeten pompen.

Gaidar’s mening wordt niet overal gedeeld. Over het algemeen zijn de economisten het wel met hem eens, maar ze vinden zijn prognoses te pessimistisch, schrijft Ekspert. Een hoge ambtenaar van het ministerie van economische ontwikkeling en handel denkt dat de crisis Rusland pas in 2010 of 2011 zal treffen. “Tot dat moment hebben we de tijd om de effectiviteit van onze economie te vergroten.”

Een economiste verschilt van mening over de gevolgen voor de olieprijzen. Olieprijzen zijn volgens haar de laatste jaren gegroeid, omdat het aanbod niet langer kan meegroeien met de stijgende vraag, niet alleen omdat de vraag stijgt. Daalt de groei van de vraag, dan betekent dat niet dat er opeens extra fossiele brandstoffen op de markt komen en de prijs enorm gaat dalen. Ze denkt ook dat veel opkomende markten er hoopvol uitzien en dat er nog steeds voldoende geld is dat in deze markten geïnvesteerd zal worden. Het beeld dat investeerders al hun geld in staatsobligaties gaat stoppen is volgens haar niet reëel.

Karaganov wil een constructiever Rusland

http://www.rg.ru/2008/01/24/karaganov.html

Sergei Karaganov is lid van de publieke raad bij het ministerie van defensie en decaan van de faculteit voor internationale economie en internationale relaties aan de Staatsuniversiteit voor Hogere Economie. In een open brief aan Rossiiskaja Gazeta noemt hij zich zelf een westerling, die eveneens achter het buitenlandse beleid van Poetin, inclusief zijn rede in München staat. De herwonnen internationale status moet echter wel omgezet worden in concrete resultaten en om die te bereiken zou Rusland zich anders op moeten stellen.

•“Het is ten eerste belangrijk te onthouden dat demonstratief onafhankelijk handelen geen doel op zich is. Het huidige beleid van ‘constructieve confrontatie’ kan de schadelijke gewoonte opwekken om altijd en overal weerstand te bieden. Omdat we in een land leven dat met een traditioneel syndroom van zwakte en ‘de belegerde veste’ kampt, zijn er meer dan voldoende mensen, die het van het instrument (van weerstand, JM) het doel willen maken en opnieuw met alles de strijd willen aangaan. Deze tendens vind zijn weerslag in het traditionele westen waar de mentaliteit van de koude oorlog niet afgeleerd is en vanwege de huidige relatieve zwakte van het westen opnieuw opbloeit.”

•“Ten tweede, moet de nieuwe autoriteit (van Rusland in de internationale arena, JM) omgezet worden in materiële activa, in concrete afspraken. Hoewel de komende anderhalf jaar mogelijk nog te vroeg zijn voor het maken van concessies, moeten we proberen om kracht in te ruilen voor de zoektocht naar compromissen. Met name is het onvermijdelijk om de komende jaren serieus op zoek te gaan naar een nieuw model voor onze relaties met de EU. Beide partijen zullen snel nadeel ondervinden van het voortduren van de huidige pauze in de betrekkingen.”

•“Ten derde moeten we beginnen niet langer alleen ‘nee’ te zeggen en meer of minder behendig te schermen met onze tegenstanders, maar ook onze initiatieven voordragen voor een nieuwe wereldinrichting. Het fantoom van de monopolaire wereld is bedacht door hen die haar vrezen. Het kan bij gebrek aan iets beters een handige, tijdelijke werkterm zijn, maar de term biedt geen andere visie van de toekomst dan een competitie van allen tegen allen. Ook de tegenhanger, de multipolaire wereld, is geen concept dat antwoorden geeft op de urgente globale problemen. In zo’n wereld met de VS, Europa, China en India zullen wij niet het sterkste centrum zijn en mogelijk een object van claims en wedijver. “ Ik parafraseer: Wanneer Rusland geen integrerende relaties opbouwt met de verschillende machtscentra in de wereld, dreigt het tussen wal en schip te vallen.

Karaganov benoemt vervolgens enkele veranderingen, die de basis kunnen vormen voor de strategie van morgen.

“De EU komt op dit moment uit de moeilijkste fase van de crisis, die het tot een handelingsonbekwame partner maakte (K. doelt op een gemeenschappelijk buitenland- en energiebeleid, JM). Binnen een jaar of twee zullen er zich nieuwe mogelijkheden voordoen om een constructieve samenwerking op te zetten. “

“De VS zal zich onder een nieuwe president uit Irak terugtrekken en langzaam invloed in de wereld herwinnen.” Mocht de president een democraat worden, dan verwacht Karaganov hernieuwde inspanningen ter beperking van het aantal kernwapens, een mogelijkheid voor Rusland en de VS om dichter bij elkaar te komen.

Ook China biedt mogelijkheden tot verdere samenwerking. Maar hier zit bij Karaganov wel de grootste zorg. “Wanneer we ons land niet snel moderniseren, dan riskeren we de periferie van een groot China te worden.” In het verlengde van het Chinese gevaar ligt de angst dat Rusland tussen twee grote blokken, het oude westen en het nieuwe oosten terecht komt. Aan het eind van het artikel komt de westerling in Karaganov naar boven, die vreest dat Rusland een keuze moet maken tussen de oude culturele verbintenis met het westen en de gevoelsmatige overeenkomsten met de nieuwe energie in het oosten: “Qua cultuur zijn we in beginsel Europees, maar de politiek van het oude westen drijft ons richting Azië.”

Kort nieuws

De lokale overheid in Ingoesjetië heeft middels een antiterroristische operatie delen van de hoofdstad voor enkele dagen afgesloten. Niemand twijfelt aan de reden. De oppositie had voor vorig weekend een demonstratie aangekondigd. Uiteindelijk vonden er kleine schermutselingen plaats tussen 300 demonstranten en de politie. Een vrolijke noot: De oppositie had aanvankelijk een loterij beloofd voor allen die zouden komen protesteren. Wanneer de organisatie zich aan de belofte houdt, dan krijgen alle 300 demonstranten een gratis reis naar Mekka.

In de laatste paar weken stierven 19 mensen bij gasexplosies. Volgens een tandeloze toezichthouder is 80% van de gasfornuizen in Rusland versleten. Sinds 1997 ligt de verantwoordelijkheid voor de veiligheid van het gasnet in huizen bij de bewoners zelf. Vicespreker van de Doema Jazev wil die verantwoordelijkheid terugbrengen bij de overheid. De burger moet echter wel zelf gaan betalen voor de nieuwe leidingen en controles. In 2005 stierven er 154 mensen bij gasexplosies, in 2006 208 en in de eerste helft van 2007 132.

De Centrale Kiescommissie heeft de kandidatuur van Kasjanov afgewezen. De controle van een deel van de ruim 2 miljoen verzamelde handtekeningen leverde 13% geconstateerde vervalsingen op. De kiescommissie melde al snel dat bij een groot deel van de handtekeningen de informatie over de collectanten niet vermeld werd. Er volgde een spel in de media waarbij de kiescommissie liet blijken dat Kasjanov’s staf de informatie alsnog zou mogen aanleveren. Kasjanov’s staf treuzelde en schreef op de laatste dag nog een open brief met het voornemen de informatie aan te willen vullen. Tegelijk lopen er twee zaken tegen leden van de staf van Kasjanov wegens het vervalsen van handtekeningen. Na de afwijzing van de kandidatuur werd ook het verzoek tot registratie van Kasjanov’s partij afgekeurd, voorlopig nog zonder opgaaf van reden.