11/27/07

Kritiek op jaren '90 leitmotief van Poetin campagne

http://www.rg.ru/2007/11/22/putin.html
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=828434

In een Moskous stadion vond een grote verkiezingsbijeenkomst plaats voor Poetin aanhangers. Er werd veel verwacht, bijvoorbeeld de bezegeling van de president zijn keuze voor Verenigd Rusland middels het partijlidmaatschap. Dat kwam er niet. De politicologen stortten zich daarom op een verklaring voor 'het leitmotief van de campagne', de kritiek op de jaren '90.

Poetin: " De overheid tolereert daadwerkelijk fouten. Je mag en moet de overheid daarvoor bekritiseren. Er is onbegrip over de politieke speculatie van diegenen die in de jaren '80 het land leiden en de mensen aan het eind van het decennium achterlieten zonder elementaire basisdiensten en goederen - zonder vlees, zonder lucifers, zonder zout en suiker - onbegrip jegens diegenen die met hun speculaties het uiteenvallen van de Sovjet Unie voorbereiden."

"Net zoveel onbegrip roepen die mensen op die nog maar 10 tot 15 jaar geleden de sleutelposities in de regering en het parlement controleerden en schade aan de maatschappij en de overheid toebrachten, die de belangen van de oligarchische structuren dienden en de waardigheid van de natie verkwanselden. Zij die corruptie tot het belangrijkste middel van politieke en economische concurrentie gemaakt hebben, zij die jaar in jaar uit ongebalanceerde en onverantwoordelijke budgetten aannamen, die leiden tot het faillissement , de ineenstorting en de veelvoudige val van de levensstandaard van de burgers. "

"Koester geen illusies, al deze mensen zijn niet uit de politiek verdwenen. Je vindt hen tussen de kandidaten en sponsoren van enkele partijen. Zij willen hun revanche nemen, terugkeren op het pluche en geleidelijk het oligarchische regime, gebaseerd op corruptie leugens, herstellen. "

Politicoloog Sergei Markov: "Het is duidelijk dat het gevaar van het herstel van het oligarchische regime nog steeds bestaat. Maar wanneer dit vroeger 'de mars naar de overheid' van Berezovskii was en de 'omkoping van de overheid' door Khodorkovskii, bestaat het gevaar nu uit het binnenkruipen van de oligarchen in het Kremlin door het wegkopen van functionarissen in de veiligheidsstructuren en het sluiten van oligarchische allianties. Het is heel goed dat Poetin dit gevaar onderkent."

Politicoloog Aleksei Makarkin: "Onze politici van de jaren '90 bevinden zich aan de verre periferie. Hun ratings staan praktisch op nul. Het is onduidelijk hoe zij hun revanche kunnen maken. Er is wat anders aan de hand. De algemene interesse in de verkiezingen is dalende. De resultaten van de verkiezingen zijn voorspelbaar en begrijpelijk en het proces is veel interessanter voor de journalisten en de politicologen dan voor de gewone burger. Tegelijk moet deze verkiezing echter het karakter hebben van een volksstemming, een overtuigende uiting van vertrouwen in de president. Om deze tegenstrijdigheid te overkomen heeft de campagne intrige, spanning en drama nodig."

Politicoloog Gleb Pavlovskii: "De jaren '90 heeft net zo'n stempel gekregen als de 'inquisitie' en de 'grote stagnatie'. Dit betekent dat er in de maatschappij een consensus heerst over een negatieve waardering van die periode."

Oleg Morozov, lid van het presidium van Verenigd Rusland: "Niet de jaren '90 worden bekritiseerd maar zij die toentertijd het land bestuurden. Wanneer ze met pensioen zouden zijn gegaan en kruisbessen waren gaan telen op hun datsja, wanneer Boris Nemtsov stripteaser zou zijn geworden in een goede bar, dan hadden we kunnen zeggen dat de jongelui fouten hebben gemaakt en dat God over hen zal oordelen. Maar omdat zij het op zich nemen om onze koers te bekritiseren, omdat zij willen aantonen dat onze koers niet juist is, begrijp ik de logica van de president, wanneer hij de onsuccesvolle en harde hervormingen van de jaren '90 bekritiseert. "

Ivan Melnikov, kandidaat van de KPRF: "De partij die van plan is 70% van de stemmen te gaan halen kan eenvoudigweg niets anders dan harde kritiek leveren op de jaren '90."

Boris Nemtsov, presidentskandidaat SPS: "Ze zijn simpelweg hysterisch. In de jaren '90 was Poetin feitelijk de handlanger van de oligarchen, was hij bevriend met Berezovskii en Goesinskii. Waarom tegen hen vechten? Ze zijn immers al aan de macht."

Georgii Saratov, voormalig raadgever van Jeltsin: "De aanval vanuit het Kremlin op de jaren '90 toont aan dat bepaald groepen van de bevolking zijn begonnen de periodes van Jeltsin en Poetin te vergelijken en dat zij een voorkeur hebben voor de eerstgenoemde. Deze groep bestaat uit ongeveer 2 tot 3% van de bevolking maar is serieus geïnteresseerd in de politiek en in staat om de stemming in de maatschappij te beïnvloeden. "

Verkiezingscampagne

http://www.rg.ru/2007/11/21/partii-opros.html
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=826873
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=828589

De laatste twee peilingen van het FOM, 24/25 november (17/18 november): Verenigd Rusland 60,1% (56,9%), KPRF 8,1% (7,4%) LDPR 8,8% (7,0%), Rechtvaardig Rusland 5,5% (5,1%), Agrarische partij 2,5% (2.0%), SPS 0,7% (1,2%), Jabloko 0,9% (1,4%), Patriotten 0,5% (0,6%)

Eventuele resonans van de protestacties van de 'democraten' dit weekend volgt volgende week. Ik verwacht overigens weinig reuring. Het kunststukje is inmiddels erg voorspelbaar geworden. Provocaties lijken overigens van beide kanten te komen. Zo werden volgens een nieuwsflits van Gazeta.ru vertegenwoordigers van Jabloko opgepakt nog voordat zij zich bij een manifestatie konden voegen. Dit nadat een wat vreemde groep met zwarte vlaggen een opstootje rondom hen had veroorzaakt. Deze groep was mogelijk 'besteld' door de politie.

De deelname van de SPS aan de verkiezingen stond op de tocht. De Centrale Kiescommissie vergaderde over een klacht van de 'Democratische Partij Rusland' tegen de SPS aangaande een TV spotje dat driemaal op 'het eerste kanaal' is uitgezonden en waarin partijleider Nikita Belykh zegt: "Men zegt dat deze verkiezingen een referendum zijn over het vertrouwen in Poetin, in werkelijkheid is het een referendum over de terugkeer naar de Sovjet Unie. " De kiescommissie besloot niet tot uitsluiting over te gaan.

Vanuit de SPS komen berichten dat Tsjoebais de partij zal verlaten. Boris Nemtsov: "Tsjoebais had de keus tussen de SPS en Poetin en hij heeft voor Poetin gekozen omdat hij voor hen werkt (als hoofd van de elektriciteitsgigant RAO UES)" Poetin had zich eerder kritisch geuit over mogelijke financiering vanuit de partij met geld van overheidsbedrijf RAO UES. Bronnen van Kommersant melden dat Tsjoebais inmiddels zijn sponsoring aan de partij heeft stopgezet en dat de campagne daarom in grote moeilijkheden is geraakt. Nemtsov, bijvoorbeeld, reist op eigen kosten door de provincies en de helft van de druk van de campagnekrant 'probleem nummer 1'werd niet uit het campagnefonds betaald. De hele oplage van deze folder is door het ministerie van binnenlandse zaken in beslag genomen. De procureur zegt dat er onduidelijkheid was over de opdrachtgever. Kommersant voegt eraan toe dat de partij al deze berichten ontkent.

Boris Nemtsov heeft zich inmiddels opgeworpen als de presidentskandidaat voor SPS. Het rijtje 'democratische' pretendenten groeit: Nemtsov, Yavlinskii, Kasparov, Ryzjkov. Ermee rekening houdend dat ze elk minstens 2 miljoen handtekeningen moeten verzamelen om überhaupt op het stembiljet te geraken is het allemaal wel wat declaratief van karakter.

Ekspert: politieke mobilisatie middenklasse

http://www.expert.ru/printissues/expert/2007/43/perspektivy/

Ekspert voorspelt voor de jaren 2008-2012 een politieke mobilisatie van de middenklasse. Hou er bij dit bericht rekening mee dat Ekspert zelf een stem uit de groeiende middenklasse is en zo enigszins voor de wind uitgaat door zelf richting te willen geven aan deze middenklasse.

Ekspert onderzoekt samen met Romir monitoring de samenstelling van deze middenklasse. Op dit moment bestaat de middenklasse, volgens hen, uit meer dan 25% van de bevolking. "De groep is divers: ondernemers, managers, ambtenaren, een deel van de intelligentsia en hooggekwalificeerde werkers. De middenklasse wordt gedefinieerd als een goed opgeleide, kapitaalkrachtige maatschappelijke groep met een eigen sociale status en in beginsel 'geëmancipeerd van de staat'. Dat wil zeggen mensen die buiten de overheidssector werken en een eigen bedrijf leiden; mensen met een nieuw type autonoom zelfbewustzijn. Tijdens de Sovjet Unie waren er ook mensen met een autonoom zelfbewustzijn maar toen nam dit zelfbewustzijn vaak een vorm van escapisme aan. Nu is het een vorm van actief, zelfbewust gedrag. Vooral omdat tijdens de Sovjet Unie de hele bevolking rechtstreeks afhankelijk was van de overheid, was de goed opgeleide en de relatief welgestelde bevolkingslaag geen middenklasse in die zin van het woord."

"Dit betekent dat Rusland al nooit meer zal worden wat het vroeger was, een land met een volk zonder politiek zelfbewustzijn. Met het verschijnen van een middenklasse formeert zich in Rusland een moderne maatschappij. De middenklasse is de enigste sociale ondersteuning voor democratische politiek en democratische politici (minder welgestelde en 'afhankelijkere' bevolkingsgroepen ondersteunen volgens deze visie een populistische of patriarchale variant van democratie, JM) Binnenkort kan dankzij de middenklasse de politiek zich niet langer in de achterkamertjes bedreven worden en met name daarom kiezen de grote politiek spelers ervoor om de middenklasse niet op te merken."

Poetin is (zeer bewust wie hij complimenten moet geven, JM) een uitzondering op de regel. In zijn presidentiële rede en later tijdens de Valdai conferentie noemde hij de middenklasse 'de drager van de democratische ideologie en de medestanders van de democratische instituten.' Ekspert interpreteert dat als: "bereid tot actieve deelname aan partijpolitieke activiteiten gebaseerd op een ideële motivatie".

"Op dit moment is dit politieke bewustzijn nog onderontwikkeld, vooral omdat de middenklasse zich nog aan het formeren is. De middenklasse heeft een breed spectrum aan politieke belangen in een 'klassiek rechtse richting': de markteconomie, vrijheid van het individu en een sterke rechtsstaat. Deze belangen worden nu 'op alle fronten' geschonden. Er is echter geen enkele partij die op herkenbare wijze in hun partijprogramma voor de belangen van de middenklasse opkomt, laat staan dat zo'n partij dit tot prioriteit maakt". 'Waar ligt de oorzaak van deze vervaarlijke tegenstrijdigheid tussen de sociale realiteit en de politieke werkelijkheid', vraagt Ekspert zich af.

"Eén van de belangrijkste maar ongeziene oorzaken is te vinden in de kloof tussen de middenklasse en de intelligentsia. De 'intellectuelen -' humanitairen' hebben een voorsprong in het formeren van een ideologie. Bij ons bestond er immers minstens vanaf de 17de eeuw een intelligentsia maar nog nooit een middenklasse. Dit is een opmerkelijke bijzonderheid van de Russische sociale structuur. In de meerderheid van de westerse landen ontwikkelde de intelligentsia zich in de context van de groei van de klasse van privaat eigendom en 'bestuurders in loondienst' en daarom is de westerse intelligentsia breed vertegenwoordigd in de politiek."

"Onze intelligentsia ontwikkelde zich anders. Het ontwikkelde een in bepaalde opzichten sacraal beeld van zichzelf. Niet deel zijnde van de middenklasse formeerde de intelligentsia zich als de ideoloog in een systeem van moeilijke verhoudingen met de overheid. Terwijl de intelligentsia zich 'wanhopig' autonomiseert van de overheid, verwacht de intelligentsia tegelijk volledige erkenning voor de eigen standpunten. Het voortduren van deze situatie is slechts te verklaren vanuit de inertie en de onwil van de intelligentsia om afscheid te nemen van de rol van exclusieve partner van de overheid". Ekspert ziet in de pogingen van sociologen en kringen van 'humanitairen' om te bewijzen dat er geen middenklasse bestaat een zelfverdedigingsmechanisme van deze zichzelf toebedeelde exclusieve rol. " Een dergelijke positie frustreert de formatie van het zelfbewustzijn en de representatie van de middenklasse."

"Een recent onderzoek onder de politieke elite, ook van Ekspert en binnenkort gepubliceerd, laat zien dat de elite in Rusland voldoende verstandige en 'democratische' visies heeft, maar dat de politici binnen deze elite niet het gevoel hebben dat zij bepaalde lagen van de bevolking vertegenwoordigen. Tegelijk toont het onderzoek aan dat de respondenten 'zwemmen' wanneer zij moeten antwoorden op ideologische vragen. Zij 'zwemmen' omdat zij geen enkele sociale groep vertegenwoordigen terwijl sociale groepen juist de dragers van een ideologie zijn", concludeert Ekspert.

"Dit is karakteristiek voor de Russische politiek in zijn geheel. Onze partijen en onafhankelijke politici associëren zich bijna niet met een concrete sociale bevolkingslaag of lagen, en dat betreft niet alleen de middenklasse. Zij zoeken directe electorale steun maar geen langdurige sociale ondersteuning." De overgang naar het proportionele kiessysteem (gebaseerd op partijlijsten i.p.v. deels onafhankelijke vertegenwoordigers van kiesdistricten, JM) is volgens Ekspert een stap in de goede richting.

De strekking van het artikel is overigens positief. "Een deel van de intelligentsia richt zich al op de middenklasse en wordt binnenkort het epicentrum van de politieke activiteit van de 'nieuwe intelligentsia van de middenklasse.' De kinderen van de eerste vertegenwoordigers van de middenklasse hebben de universiteit al doorlopen. Partijen, initiatiefrijke politici en ideologen kunnen zich richten op de middenklasse en de vertegenwoordigers van hun belangen worden. "

Deze politieke mobilisatie zal vreedzaam zijn, schrijft Ekspert. Toch wil het artikel ook de tanden van de middenklasse laten zien. De middenklasse is niet minder in het uiten van ongenoegen dan de linkse radicalen.

Gasprijzen GOS landen in stijgende spiraal

http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=828889
http://www.rg.ru/2007/11/24/gaz.html

Gazprom koopt gas in bij Turkmenistan en verkoopt dat vervolgens door aan de Oekraïne. Dit relatief goedkope gas is de hoeksteen van het leveringsverdrag tussen Gazprom in de Oekraïne. Gazprom wil echter geleidelijk de voormalige Sovjetrepublieken naar marktprijzen toe leiden.

Rossiiskaja Gazeta baseert zich op een uitspraak van een Gazprom woordvoerder die zegt dat de Oekraïne al akkoord is met een prijs van $160 per 1000m3 voor het jaar 2008. Deze prijsverhoging zou alleen kunnen plaatsvinden wanneer Turkmenistan haar prijs verhoogt van $100 tot $130. $30 zijn kosten voor het door Gazprom verzorgde transport. Rossiiskaja Gazeta insinueert dat een Russische delegatie de Turkmeense president heeft moeten verzoeken de prijs te verhogen.

Kommersant maakt het ingewikkelder door te stellen dat Gazprom alvorens nieuws te krijgen over de prijsverhoging van het Turkmeense gas, de Oekraïne al een prijs van $147,5 had voorgerekend. Met de extra $30 verhoging vanuit Turkmenistan zou Gazprom ook kunnen aansturen op een prijs van $180, denkt Kommersant. Afgelopen woensdag zijn de onderhandelingen tussen Russische en Oekraïense partijen voorlopig opgeschort.

Premier Zoebkov en de vertegenwoordigers van Gazprom waren in Turkmenistan voor de ondertekening van de documenten die de start van de bouw van de Prikaspische gasleiding mogelijk moeten maken. Het principeakkoord was al mei jongsleden getekend. Er is echter nog geen overeenkomst bereikt over de gasprijzen voor 2008 en 2009-2011. De Russische delegatie leek teleurgesteld, merkt de journalist van Rossiiskaja Gazeta op. Wellicht ging de president van Turkmenistan alleen akkoord met een prijsverhoging van zijn gas voor de Oekraïne wanneer ook Rusland zelf in de komende jaren meer gaat betalen. De Turkmeense president, tevreden met het feit dat de Russen hem nodig hebben, houdt de boel nat en zegt dat er nog voor de tweede helft van 2008 met de bouw begonnen kan worden. De derde speler, Kazachstan, gaat waarschijnlijk nu ook zijn prijzen verhogen, verwacht Rossiiskaja Gazeta.

In de eerste fase zal de nieuwe pijpleiding waarschijnlijk 10 miljard m3 gas per jaar vervoeren. Over vijf tot zes jaar kan deze hoeveelheid opgevoerd worden tot 30 miljard m3. Dan vervoert deze leiding ongeveer een derde van de gasleveranties vanuit Centraal Azië naar Rusland.

Een andere tegenslag voor Gazprom is de toekenning vanuit de regering van VS van fondsen voor onderzoek naar de technisch en economische haalbaarheid van een gasleiding over of onder de Kaspische Zee, de Transkaspische gasleiding. Dit geeft de Turkmeense president nog een troefkaart in de handen.

Reacties op aanbevelingen IMF

http://www.rg.ru/2007/11/21/vb.html

Rossiiskaja Gazata verzamelt enkele reacties op de aanbevelingen van het IMF:

Het IMF concludeert dat de instroom van buitenlands kapitaal in de Russische economie niet ondervangen kan worden door het oppotten van geld in het Stabiliteitsfonds en daarom leidt deze instroom tot een zwakkere roebel en een inflatiegroei. De beste methode tegen de inflatiegroei is daarom een sterkere roebel, aldus het IMF. Dit jaar stijgt de koers van de roebel naar verwachting maar met 6% tegenover 7% in het vorige jaar.

De econome Natalja Orlova bevestigt dat een zwakke roebel de prijzen opdrijft, maar zegt daarbij dat het niet vaststaat dat deze prijzen bij een sterke roebel zullen stoppen te groeien. Producenten verlagen de prijzen van hun producten niet waneer de import van gelijkwaardige goederen goedkoper wordt. Dit gebeurt alleen in landen met een ontwikkelde concurrentie, iets wat in Rusland nog niet het geval is. Ze impliceert dat een sterke roebel wel goed is voor de import naar Rusland maar de doodsteek kan zijn voor eigen productiesectoren.

Ook adviseert het IMF om, gelet op de vergrijzing, de pensioenleeftijd te verhogen van 55 jaar voor vrouwen en 60 jaar voor mannen tot een algemene grens van 65 jaar. Evgenii Gontmacher, sociaal politicoloog bij het RAN, zegt dat in Rusland de verhoging van de pensioenleeftijd de 'massale' armoede zal vergroten en de overheid zal dwingen om werkeloosheidsuitkeringen te betalen aan die oudere mensen die geen werk meer kunnen vinden. Ook ontstaan er meer kosten voor het bedrijfsleven en de overheid dat arbeidsongeschikte ouderen moet doorbetalen.

Rossiiskaja Gazata merkt op dat "we nu rustig de aanbevelingen van het IMF kunnen negeren". Als Rusland echter niet de productiviteit van arbeid verhoogt, dan komt de economie in serieuze problemen, luidt het eigen mantra.

Arrestatie plaatsvervangend minister van financiën

http://www.expert.ru/articles/2007/11/19/stopchak/
http://www.rg.ru/2007/11/22/minfin.html
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=828910

De kranten staan vol van de arrestatie van Sergei Stortsjak, de plaatsvervangend minister van financiën belast met onderhandelingen over de afwikkeling van staatsschulden. Minster van financiën en vicepremier Koedrin steunt zijn ondergeschikte. Kommersant komt met de meest duidelijke uitleg.

Volgens het ministerie heeft het bedrijf Sodeksim in 1996 een deel van de staatsschuld van Libië aan Rusland overgenomen voor een bedrag van 26 miljoen dollar. In 2006 heeft Rusland deze schuld van Libië echter kwijtgescholden. Sodeksim richtte zich vervolgens tot de regering met het verzoek tot compensatie, een bedrag inclusief rente van 43 miljoen dollar. Stortsjak zou bereid zijn dit bedrag uit te betalen via de bank MrIB. Volgens de Onderzoekscommissie hoeft de overheid echter niets te betalen aan Sodeksim en proberen de betrokkenen zo een aanzienlijke som uit het staatsbudget te verduisteren. Naast Stortsjak zijn ook de directeuren van de Sodeksim en de genoemde bank gearresteerd. Volgens de Russische wet zijn is bij grote bedragen ook de voorbereiding van de verduistering strafbaar.

Er wordt uiteraard flink gespeculeerd. Dit zou bijvoorbeeld ook een indirecte aanval kunnen zijn op vicepremier Koedrin.

Diversificatie financieringsbronnen bouwprojecten

http://www.expert.ru/printissues/ural/2007/43/mehanizmy_investiciy/

Ekspert publiceert een achtergrondartikel over diversificatie van financieringsbronnen voor bouwprojecten. Dit soort artikelen bedoeld als kennisdeling onder ondernemers geven vaak een interessante kijk in de ontwikkelingen binnen bepaalde sectoren van de economie.

(1) Directe kredieten verkregen van banken worden bijna alleen nog gebruikt voor het tijdelijk opvullen van kastekorten.

(2) Banken worden steeds vaker betrokken als partners en co-investeerders voor concrete bouwprojecten. Het gaat om 'naar Russische omstandigheden' langlopende investeringen van 5 tot 6 jaar in zowel kleine als grote projecten. Overigens betreft dit vooral commerciële projecten;winkelcentra, opslagruimte en kantoorgebouwen, uitgevoerd door de regionale marktleiders. Buitenlandse investeerders kunnen via de dochterondernemingen van internationale banken in Rusland benaderd worden. Een bijkomstigheid van de nauwere samenwerking met (internationale) banken is de ontwikkeling van meer 'geciviliseerde' vormen van financiering en financiële planning. Wederom zijn het de marktleiders die geld kunnen investeren in betere accountancy.

(3) De hoeveelheid eigen middelen, die een ontwikkelaar in een project kan investeren, is afhankelijk van de conjunctuur op de markt. Voor 2008 voorspelt men een groei van slechts 15%. In 2009 en 2010 trekt de markt weer aan met voorspelde groeicijfers van 30%. Op dat moment zal het gemiddelde aandeel eigen middelen dat de ontwikkelaar in een project steekt naar verwachting groeien tot 50%. Nu is dat gemiddeld nog 30%.

(4) Projectontwikkelaars vermijden financieringsschema's waarbij aspirant kopers hun geld onderbrengen bij de ontwikkelaar zelf. De afgelopen jaren hebben de kranten vol gestaan met berichten over gedupeerde private investeerders. Banken functioneren steeds vaker als tussenpersoon en scheppen een vertrouwensbasis. Zij lenen aan de ontwikkelaar op basis van tegoeden die de aspirant koper bij de bank heeft ondergebracht.

Het aandeel van (3) eigen kapitaal en (2) investeringen door banken en financieel-industriële groepen groeit ten opzichte van (4) de private investeerders, omdat (a) banken meer producten zijn gaan aanbieden, (b) de samenwerking met banken (o.a. formatie kredietgeschiedenis) beter wordt en (3) omdat het bij snel stijgende huizenprijzen voordeliger is om hele complexen kant en klaar op te leveren dan losse delen waarvoor eerder met de private investeerder een prijs is afgesproken.

Aandelenemissies voor het verkrijgen van eigen kapitaal vinden mondjesmaat plaats. Financiering vanuit verzekeringsfondsen en Russische investeringsfondsen is iets van de nabije toekomst . Er zijn ook ZPIF's, gesloten investeringsfondsen, maar deze worden voornamelijk gebruikt voor het minimaliseren van de belastingheffing. Belastingen hoeven in een dergelijk geval pas betaald te worden wanneer de inleggers hun geld krijgen en dat kan uitgesteld worden tot na 15 jaar. Projectontwikkelaars kiezen niet snel voor een ZPIF omdat de belastingcontroleurs belastingontwijking al snel interpreteren als belastingontduiking.

Ekpsert concludeert dat op de qua aanbod van projectontwikkelaars verzadigde markt vooral die grote bedrijven kunnen doorgroeien die hun financiële bronnen goed diversifiëren en zo bestand zijn tegen de risico's. De consolidatie van de markt is al lang aan de gang. Het aandeel grote spelers groeit. De volgende fase is er volgens Ekspert één van fusies en overnames.

Meer rechten voor verdachten met een psychische aandoening

http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=827577

Kommersant bericht dat het Constitutionele Hof zich heeft uitgesproken tegen een reeks normen in de strafrechtspraak die de rechten van verdachten met een psychische aandoening beperken. Het Hof bevestigt zo het recht van individuen, 'die onderworpen zijn aan onvrijwillige maatregelen van een medisch karakter', om kennis te nemen van de materialen in de zaak , om deel te nemen aan de rechtszitting, om rekesten in te dienen, om een onderzoek te initiëren inzake aanpassing en beëindiging van de onvrijwillige medische maatregelen en om beroep aan te tekenen inzake de uitspraak.

Voorheen was het niet verplicht voor de rechtbank om de advocaten van verdachten met een psychische aandoening bij het proces te betrekken. Advocaten konden zelfs niet uit monde van hun cliënt in beroep gaan omdat artikel 444 zegt dat dit alleen door de beschuldigde zelf gedaan kan worden.

Russische Academie voor Wetenschappen weerstaat druk ministerie

http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=827573
http://www.rg.ru/2007/11/21/ran-ustav.html
http://www.expert.ru/articles/2007/11/20/ran-ustav/

Premier Zoebkov heeft zijn handtekening gezet onder de tekst van het nieuwe statuut van de RAN. Dit is een mooi staaltje van verzet tegen de bestuursdrang vanuit de overheid, in dit geval het Ministerie van Onderwijs en Wetenschap, en tegelijk een voorbeeld hoe moeilijk het is om in het huidige Rusland hervormingen door te voeren.

Ekspert beschrijft de voorgeschiedenis: In september 2004 presenteerde het ministerie een eerste concept voor overheidsdeelname in het bestuur van de wetenschap. De Academie zou daarbij haar autonomie over het bestuur van de Russische wetenschap verliezen. Het presidium van de RAN reageerde door het ontslag van de minister te eisen. Een open brief aan de president brcaht voorlopig uitstel van executie.

In februari 2006 kwamen de RAN en de regering overeen om de arbeidsvoorwaarden te verbeteren en salarissen te verhogen. Daarbij werd wel 20% van het personeel van de Academie ontslagen. In academische kringen interpreteerde men dit als 'de uitroeiing van de wetenschappers.'

In september 2006 voerde de regering aanpassingen door in de wet 'over de wetenschap'. De benoeming van de president van de Academie moet voortaan bevestigd worden door de landspresident en het statuut door de premier. In een reactie zei de vicepresident van de academie "Ze verkrachten ons. 'Een dergelijke vernedering heeft de Academie nog niet eerder meegemaakt." Deze verandering zou echter pas in werking gaan wanneer het ook in het eigen statuut van de RAN werd opgenomen.

In februari 2007 werkte de regering een voorstel uit voor een nieuw statuut van de RAN. Dit voorstel adviseerde de scheiding van bestuurlijke en onderzoeksfuncties, de invoering van een raad van toezichthouders bestaande uit drie wetenschappers en zes vertegenwoordigers uit de politiek alsmede een nieuw vorm van projectmatige financiering, waarbij de onderzoeksinstituten, wiens onderzoeken prijzen winnen bij concoursen, meer geld krijgen. Het ministerie verklaart de noodzakelijkheid van de hervorming vanuit in de inefficiëntie , die de leiding van de RAN demonstreert waneer het gelijktijdig wetenschap en bestuur bedrijft.

Rossiiskaja Gazeta schrijft: "De raad van toezichthouders zou de academie in een discussieclub veranderen, door alle sleutelvragen naar zich toe te trekken: financiering, bestuur en de oprichting, de reorganisatie en opheffingen van organisaties binnen de academie."

Terug naar het chronologische overzicht van Ekpsert: Het door de regering geschreven statuut voor de RAN bleek de druppel die de emmer deed overvloeien. In maart stemde de algemene vergadering van de Academie unaniem voor een eigen statuut, dat de adviezen van het ministerie volledig in de wind slaat. "Wij mogen geen afscheid nemen van de principes die aan de grondslagen liggen van het 300 jarig bestaan van de Academie", zei de president van de RAN, Joeri Osipov.

Het zoenoffer van de academie was het accepteren van de verplichte goedkeuring van de president van de Academie door de landspresident . Dit is grotendeels symbolisch, omdat wanneer de landspresident de kandidatuur afwijst, er pas na 6 maanden nieuwe verkiezingen plaats zullen vinden waarbij door de RAN wederom dezelfde kandidaat kan worden gekozen, een spelletje dat lang volgehouden kan worden.

De handtekening van premier Zoebkov onder het door de RAN zelf geschreven statuut, alweer 7 maanden na verschijning, betekent voorlopig het einde van de pretenties van het Ministerie van Onderwijs en Wetenschap. De minister kiest voor een nieuwe stellingname. De Academie zou zonder bemoeienis van het Ministerie van Onderwijs en Wetenschap zelfstandig haar budget kunnen overleggen met het 'economische blok' van de regering. Het Ministerie zegt zich op haar beurt niet langer verantwoordelijk te voelen voor de RAN.

Een hier nog niet genoemd aspect is de leeftijdsbegrenzing voor wetenschappers. Vanuit de eigen gelederen kwam het voorstel om op een aantal sleutelposities een leeftijdsgrens in te stellen van 70 jaar. De zelf al 70 jarige president Osipov zou zijn steun voor dit voorstel hebben uitgesproken. Toch kwam het niet zover. Het arbeidsrecht verbiedt immers discriminatie op leeftijd binnen non-commerciële instellingen met een overheidsstatus.

Rossiiskaja Gazeta concludeert "dat de RAN met verve uit dit conflict gekomen is, maar dat dit niet de problemen in de wetenschap oplost. Ons land heeft al lang een andere economie maar de hele structuur van de Russische wetenschap, de methodes van haar bestuur, zijn archaïsch. In wezen is het één van de laatste standbeelden uit de Sovjet tijd. … Voor de meeste wetenschappers is niet de status van het instituut maar hun onafhankelijk het belangrijkst. Daarop moet het systeem van financiering en bestuur gericht worden. … Het is onvermijdelijk dat er maximaal transparante regels komen voor de verdeling van de centen en dat wetenschappers meer ruimte krijgen om carrière te maken."