6/18/08

Ruslanddag

Rossiiskaja Gazeta publiceert een open brief over de Ruslanddag (Den’ Rossiya)van Sergei Mironov, partijleider van de RechtvaardigRussen en eerste spreker van de Senaat. Er zijn voldoende opiniepeilingen die aantonen dat de gemiddelde Rus weinig met de viering heeft en 12 juni als een gewone vrije dag ziet. Voor veel sociaal wetenschappers en journalisten is de dag vooral een bedenksel van politieke types als Mironov, die een nieuwe staatsideologie willen opleggen. Nee, de nieuwe ideologie zal dit maal in het volk zelf moeten worden gezocht, met behulp van opiniepeilingen natuurlijk. Helaas, leveren die kwantitatieve modellen meestal niet veel meer op dan consumptietrends. Welk bier werd het meest gedronken, naar welke zenders werd er gekeken? Wellicht is het toch interessant te lezen wat Mironov als loyale sociaalpopulist te vertellen heeft.

Vrij vertaald: De jaren ’90 verliepen in het teken van de onverzoenlijke strijd tussen twee radicale ideologieën; het neoliberalisme en het communisme. De in 1994 ingevoerde feestdag werd uitsluitend geïnterpreteerd vanuit het nabije verleden, de val van de Sovjet Unie. De toename van economische, politieke en sociale problemen veroorzaakte een algemeen ongemak over de feestdag. Vooral de sterke afhankelijkheid van het westen in de buitenlandse politiek en de economie maakte de viering van de feestdag, die toen Onafhankelijkheidsdag heette, bijzonder cynisch.

De verkondigde onafhankelijkheid werd een verward en gevaarlijk begrip. De een begreep de onafhankelijkheid als de verlossing van het totalitaire communistische verleden. Anderen vreesden een troebele toekomst. Alle politieke denkbeelden waren gebaseerd op deze twee interpretaties en verdeelden het land. De ene helft vestigden hun ijdele hoop op beloftes van een stralende liberale morgen. De andere helft voerde een zinloze strijd voor de Sovjet Unie van gisteren. In het stof van het gevecht kon noch de een, noch de ander, de urgente vragen van de dag oplossen.
Een stap verwijderd van de ineenstorting van de natie, begrepen we dat de enigste manier om Rusland te redden de vereniging van de gehele natie was. Het symbool van deze vereniging werd onze nationale leider. Poetin accepteerde de verantwoordelijkheid voor vraagstukken, waarvoor men in eerdere jaren te bang was. Het volk op haar beurt gaf hem een mandaat van vertrouwen. We begrepen dat ons vaderland de hoogste waarde is, onze belangrijkste verantwoordelijkheid en de erfenis voor onze kinderen. Op de Ruslanddag vieren we dit inzicht.

Een deel van Mironov zou graag zien dat alle Russisch burgers op 12 juni vlaggetjes en buttons van de nationaal leider zouden dragen. Het andere deel telt het gebrek aan politieke en maatschappelijke onenigheid rond een nationale feestdag als een zegening. Het land geniet ‘verenigd’ van de ‘gewone’ vrije dag. Wat dat betreft zijn zelfs ideoloog Mironov en de sociaal wetenschappers het eens.

No comments: