Aleksandr Rahr

22/01/2007
http://www.rg.ru/2007/01/22/rar.html

Rossiiskaya Gazeta praat met Aleksandr Rar, expert in buitenlandse politiek, over de relatie van Rusland met de Europese Unie.

Rar ziet twee momenten wanneer de EU de uitgereikte Russische hand heeft afgewezen. (1) Een voorstel van Jeltsin voor deelname aan de euro. (2) Na 9/11toen Poetin bereid was tot verdere samenwerking inzake mondiale veiligheid.

Na de revoluties in Georgië en de Oekraïne gaat de Russische elite de EU zien als een geopolitieke concurrent met het doel een invloedssfeer te ontwikkelen op het grondgebied van de voormalige Sovjet Unie.

Tussen 2003 en 2005 wordt er een serieus compromis gevonden in de ontwikkeling van de vier gemeenschappelijke ruimtes. Extra regels van het verkrijgen van visa om de EU binnen te komen in 2006, geeft Rar echter de impressie dat er reële progressie richting een gemeenschappelijke ruimte ver weg is.

In 2006 ontstaat het meest serieuze conflict van de laatste 7 jaar. De EU weigert de essentie te zien van de ruzies tussen Rusland en Wit-Rusland en Rusland en de Oekraïne. (zie ook bijdrage van Andrei Liakhov aan Johnson’s list in bijlage)Vanaf dat moment verandert Rusland haar positie en eist dat de belangen van de energie exporterende landen gedetailleerd worden omschreven in het nieuwe Energie Charter.

Volgens Rar heeft de uitbreiding met 12 nieuwe lidstaten een sterk anti-Russisch element gebracht in de politiek van de EU. Het lijkt alsof de EU zich wil distantiëren van Rusland, Rusland uit Europa wil gooien. Dit is met name de positie van Polen dat openlijk de Oekraïne en Wit-Rusland een bufferzone tegen Rusland noemt.

Rar ziet ook vrienden in de EU: Duitsland, Italië, Frankrijk en Griekenland. Duitsland kan op dit moment geen bijzondere politiek voeren richting Rusland omdat het voorzitter is.

Hij verwacht dat de EU vroeg of laat de politieke instituten zal scheppen die richting geven aan heel Europa. Rusland zal dan zaken moeten doen met de EU als geheel. Op de korte termijn minder eenvoudig maar op de lange termijn de beste oplossing. In die gedachte pleit hij voor een ‘rode telefoon’ in Brussel zoals die ooit in Washington stond.

Uitbreiding van samenwerking van Rusland met India en China is volgens Rar een negatieve tendentie die tot een breuk binnen Europa kan leiden (een Europa waar Rusland deel van is) Zijn hoop is gevestigd op alle verstandige mensen in het Westen, die in staat zijn een dergelijke breuk af te wenden.

In verband met de aankomende verkiezingen zegt hij dat er krachten zullen verschijnen die het conflict met de EU zullen gebruiken voor de versterking van een nationalistische stemming in de Russische FederatieF. Dit is gevaarlijk voor de ontwikkeling van Rusland en haar stabiliteit.