Internationaal

Plaatsvervangend minster van financiën Pankin over de G20 van een week geleden: “Wanneer we alleen hadden gestaan, dan had men ons voorzichtig aan de kant geschoven, net zoals vroeger. Op deze top spraken de BRIC landen met één stem.”

Rusland boekt een paar kleine internationale successen. De eerste tien Russische soldaten zijn in Tsjaad gearriveerd om daar de deelname aan de VN missie voor te bereiden . Het Russische militaire schip ‘De onverschrokkene’ heeft in de Golf van Aden een aanval van piraten op een transportschip afgeslagen. De Russen patrouilleren in de regio en waren dichtbij. De Georgische delegatie heeft in Geneve aan tafel gezeten met vertegenwoordigers uit Zuid-Ossetië en Abchazië. Hoewel de laatstgenoemden officieel ‘informele deelnemers’ aan de dialoog heten, concludeert de Russische delegatie “dat alle kanten, inclusief Georgië, hebben begrepen dat ze met de nieuwe omstandigheden dienen te leven en te werken.” Hier suggereert men dat de wereld de eenzijdige erkenning van Zuid-Ossetië en Abchazië inmiddels de-facto heeft erkent.

Een belangrijke factor in dit proces is de kuil die Saakasjvili voor zichzelf blijft graven. Bij Sarkozy vertrok hij via de achterdeur. Het IOC toonde zich niet geïnteresseerd in zijn oproep tot verplaatsing van de winterspelen van 2014. Dan was er het incident bij de grenspost. Je zou denken dat er op elke redactie inmiddels wel een geeltje hangt met het opschrift: ‘Saakasjvili; niet serieus nemen.’

In Rusland zijn de triomfgevoelens merkbaar. Margelov: “Van het kritische westen is weinig over. En niet alleen omdat de serieuze mensen aldaar het druk hebben met de kredietcrisis. Die mensen hebben eenvoudigweg door wie dit jaar augustus de agressor was en wat de Abchazen en Osseten te wachten had gestaan, wanneer Rusland niet ingegrepen zou hebben.”

Medvedev maakt een reis door Latijns Amerika en bezocht onder andere de APEC top in Peru. Veel valt er niet te vieren. Er is weinig geld voor economische samenwerking. Wel was er een constructief onderhoud met de Chinese president.

Medvedev zegde af voor de in Kiev georganiseerde herdenking van de hongersnood in de jaren 32 en 33. Joestsjenko noemt de hongersnood de Holodomor en impliceert expliciet dat Oekraïne bewust door Sovjet Moskou werd uitgehongerd. Het hedendaagse Moskou stelt dat het Zuidwesten van het huidige Rusland in gelijke mate is getroffen. Rusland ontkent daarmee de etnische grondslag van de hongersnood, die aan de basis ligt van het door Joestsjenko gecultiveerde slachtofferschap. Joestsjenko heeft aan de andere kant een sterk argument in handen wanneer hij Moskou oproept tot het veroordelen van het Sovjet bewind.

Gisteren is overeenkomst bereikt over de hoogte van de Oekrainse schuld aan Gazprom: 2,25 miljard dollar. Kiev belooft voor 1 december het bedrag over te maken. Een jaarwisseling zonder gaswapen? Ik durf nog niet te hopen.