1/31/08

Start verkiezingscampagne Medvedev

http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=844718
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=844513
http://www.rg.ru/2008/01/23/medvedev.html
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=845556
http://www.expert.ru/articles/2008/01/22/forum/
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=844333

Presidentskandidaat Dmitri Medvedev is aan de verkiezingscampagne begonnen. De keuze voor de gelegenheden waar hij spreekt lijken een belangrijk element van de boodschap. Zo sprak hij op 22 januari op het tweede Maatschappelijke Forum ‘Rusland Vooruit!’. Zijn volgende rede houdt Medvedev op een bijeenkomst voor de associatie van juristen. Daarna zijn de vakbonden aan de beurt.

Het eerste Maatschappelijke Forum vond plaats op initiatief van Poetin in november 2001. De locatie was toen het Kremlin. “Het eerste forum moest aantonen dat er wel tien-, honderdduizenden non-commerciële organisaties bestaan en niet alleen dat tiental ‘schreeuwers’, voornamelijk mensenrechtenorganisaties met goede relaties met de media en de internationale organisaties”, zegt spin dokter Pavlovskii. “De één heeft de mogelijkheid gebruikt om de boel te manipuleren, de ander om iets goeds te doen”, aldus Pavlovskii, in het midden latend tot welke categorie hijzelf behoort.
Rossiiskaja Gazeta noemt de nieuwe wet voor non-commerciële organisaties als uitkomst van het eerste forum. De wet heeft naast een hele reeks irritante en kostbare administratieve verplichtingen voor NKO’s wel een systeem heeft opgezet, waarin de organisaties hoofdzakelijk vanuit de eigen samenleving (en overheid) gefinancierd worden en overeenkomstig ook meer gezien worden als iets van de eigen samenleving zelf, aldus de krant. Ook de Maatschappelijke Raad kent haar oorsprong in het forum van 2001.

Het tweede forum werd georganiseerd in het Manege-gebouw, net buiten de muren van Kremlin. Organisator was niet de presidentiële administratie, maar de Maatschappelijke Raad. Hoewel Medvedev officieel de enigste bureaucraat was die het forum bezocht, voelden de journalisten nadrukkelijk de invloed van de overheid.
Kommersant journalist Andrei Kolesnikov merkt een nieuwe symboliek op in de aankleding van het toneel. Zo hing er een groot kunstwerk met een geschilderde afbeelding van de twin towers in Manhatten van voor 11 september. Kolesnikov: “De organisatoren van het forum willen op allerlei manieren laten zien dat we er nu ‘twee’ (Poetin en Medvedev, JM) hebben.” Op zoek naar meer vormen van het getal ‘twee’ kwam zijn gesprek met de decaan van de faculteit van journalistiek van de Universiteit van Moskou, Zasoerskii, uit op het symbool van de tweekoppige adelaar in het wapenschild van de Russische Federatie. Enkele dagen later kom ik het symbool weer tegen. Een journalist van Kommersant spreekt over een ‘tweekoppig bestuursmodel.’

Ekpsert ziet in de aankleding van het podium veel overeenkomsten met de conferenties van Verenigd Rusland, een donkerblauwe achtergrond, een prominente Russische vlag, en een symbool dat zowel een gigantische poort als de cyrillische letter ‘P’ kan betekenen.

Medvedev presenteert zich aan het electoraat van Poetin als de opvolger van de huidige president. Daarnaast reikt hij ook naar andere electorale groepen door zich als liberaal te presenteren met leuzen als ‘vrijheid en gerechtigheid’, ‘burgerlijke waardigheid’, ‘invloedrijke en onafhankelijke media’ en ‘de strijd met de veronachtzaming van het recht’.

Deze strategie lijkt succes te hebben. Enkele dagen na het forum bericht Kommersant dat volgens gegevens van het Levada centrum 82% van de kiezers bereid zou zijn Medvedev te steunen. Dit percentage is hoger dan de steun voor Verenigd Rusland bij de recente parlementsverkiezingen (64%) en het resultaat van Poetin bij zijn herverkiezing (71,2%). De machtsoverdracht lijkt vlekkeloos te verlopen, concludeert Kommersant.

Volgens politicoloog Markov is de kernboodschap van Medvedev dat “Rusland nog nooit zo dichtbij de oplossing is geweest voor het vraagstuk van de integratie van Russische nationale tradities met een functionele set van democratische waarden.’ Medvedev: “Aan de ene kant zijn we zijn we teruggekeerd naar onze culturele tradities, aan de andere kant heeft Rusland goede ervaring met het leven in een democratie.”

Rossiiskaja Gazeta noemt een aantal bestuurlijke speerpunten van deze hybride identiteit.

•Het partijbestel moet zich wortelen in de samenleving. In de jaren ’90 werden partijen ontwikkeld als “commerciële producten” en waren verkiezingen een “vertoon van ijdelheid”. In mijn woorden, wil Medvedev dat politici een duidelijkere (partij)identiteit aannemen en daardoor meer binding krijgen met de kiezer.

•Bestuurlijke transparantie is de belangrijkste voorwaarde voor maatschappelijk vertrouwen.

•Lokaal bestuur moet burgers in staat stellen om zelf problemen aan te pakken. “Het systeem moet echter oppassen niet in een parodie te veranderen nu de financiële middelen van het lokale zelfbestuur slecht s toereikend zijn voor de salarissen van de ambtenaren zelf.”

•Een belangrijk element van Medvedev’s campagne is de strijd met het ‘juridisch nihilisme’. Ik vroeg een Russische advocaat wat Medvedev hiermee bedoelt. Hij schreef me dat sinds de jaren ’60 ambtenaren en advocaten opgevoed worden met het idee dat de wet in de loop van de ontwikkeling van het communisme vervangen zou worden door een ethische code voor de nieuwe Sovjet mens. Rechtshandhaving zou dan niet meer nodig zijn. Daarnaast kent Rusland vanuit de eigen geschiedenis een milieu waarin juridische normen ondergeschikt zijn aan andere informele wetten zoals het woord van de Tsaar of een willekeurige baas, ‘een boevencode’, ‘de wet van de telefoon’ of ‘een systeem van gunsten en diensten’. Medvedev’s ‘juridisch nihilisme’ lijkt mij een liberaal geformuleerde voortzetting van Poetin’s ‘dictatorschap van de wet’.

•Medvedev belooft een ‘normaal’ pensioenstelsel, dat de mensen kan verzekeren van een waardige oude dag.

Andrei Kolesnikov vergelijkt elementen uit de rede van Medvedev met door Poetin ingenomen posities. Het verbindende element is de overtuiging dat Rusland behoefte heeft aan stabiliteit Medvedev zei dat hij het volledig eens is met Poetin wat betreft “de overschreden limiet van revoluties”.

Er zijn ook nuanceverschillen merkbaar, bijvoorbeeld in Medvedev’s beeldvorming over de jaren ‘90. De parlementskandidaat wees erop dat, ondanks dat er veel fouten gemaakt zijn, het land toen niet uiteengevallen is en dat dit toch ook de verdienste is van de mensen, die in die periode het land geleid hebben. Dit lijkt op een meer verzoenende houding ten opzichte van de politici van de jaren ’90, dan we van Poetin gewend zijn.

Medvedev bekritiseerde op het forum ‘afzonderlijke mensenrechtenorganisaties, die het slechte voorbeeld geven’. Politicoloog Makarenko becommentarieert dat het ‘al’ een positieve verandering is, dat Medvedev niet gebruik maakt van de Poetinesque beeldvorming over “mensenrechtenactivisten, die als jakhalzen bij de buitenlandse ambassades rondhangen.”

Over de buitenlandse politiek van Rusland, zei Medvedev: “Rusland was aan het einde van de jaren ’90 gedegradeerd tot de rol van een plichtsgetrouwe figurant in internationale vraagstukken. Nu heeft Rusland sprong voorwaarts genomen, onverwachts voor anderen en onverwachts voor zichzelf. Rusland wordt nog steeds gevreesd, omdat het hen (het buitenland, JM) eenvoudig niet duidelijk is in welke richting het land zich ontwikkeld.” “Poetin voerde een politiek van ultimatums, Medvedev denkt de tegenstand te kunnen overtuigen”, aldus Kolesnikov. “Poetin denkt dat ze niet van ons willen houden. Medvedev denkt dat het westen nog geen beslissing heeft genomen.” Medvedev, zo lijkt het via de pen van Kolesnikov, stelt zich enigszins naïef en tegelijk hoopvol op.

Kritiek komt er van een vertegenwoordiger van het Gorbatsjov Fonds. Volgens hem stipt Medvedev slechts problemen aan, maar verteld daarbij niet hoe hij ze gaat oplossen. Beroepscriticus Belkovskii zegt dat Medvedev’s liberalisme slechts een façade is, die de Russische elite moet helpen om in de wereldeconomie te integreren.
Kritiek krijgt Medvedev ook deze week , wanneer hij aankondigt niet met de andere presidentskandidaten in debat te gaan. 73% van de bevolking had gewild dat hij dat wel zou doen. Medvedev onderscheidt zich zo noch in negatieve, noch in positieve zin van zijn twee voorgangers. Ook Poetin ging niet nooit in debat tijdens verkiezingscampagnes. Jeltsin deed dat niet meer na de constitutionele crisis in 1993.

Kommersant bericht in een ander artikel dat de regionale staf van Medvedev’s verkiezingscampagne grotendeels bestaat uit dezelfde personen, die Verenigd Rusland naar de overwinning in de parlementaire verkiezingen van 2007 leidden.

No comments: