Karaganov wil een constructiever Rusland
http://www.rg.ru/2008/01/24/karaganov.html
Sergei Karaganov is lid van de publieke raad bij het ministerie van defensie en decaan van de faculteit voor internationale economie en internationale relaties aan de Staatsuniversiteit voor Hogere Economie. In een open brief aan Rossiiskaja Gazeta noemt hij zich zelf een westerling, die eveneens achter het buitenlandse beleid van Poetin, inclusief zijn rede in München staat. De herwonnen internationale status moet echter wel omgezet worden in concrete resultaten en om die te bereiken zou Rusland zich anders op moeten stellen.
•“Het is ten eerste belangrijk te onthouden dat demonstratief onafhankelijk handelen geen doel op zich is. Het huidige beleid van ‘constructieve confrontatie’ kan de schadelijke gewoonte opwekken om altijd en overal weerstand te bieden. Omdat we in een land leven dat met een traditioneel syndroom van zwakte en ‘de belegerde veste’ kampt, zijn er meer dan voldoende mensen, die het van het instrument (van weerstand, JM) het doel willen maken en opnieuw met alles de strijd willen aangaan. Deze tendens vind zijn weerslag in het traditionele westen waar de mentaliteit van de koude oorlog niet afgeleerd is en vanwege de huidige relatieve zwakte van het westen opnieuw opbloeit.”
•“Ten tweede, moet de nieuwe autoriteit (van Rusland in de internationale arena, JM) omgezet worden in materiële activa, in concrete afspraken. Hoewel de komende anderhalf jaar mogelijk nog te vroeg zijn voor het maken van concessies, moeten we proberen om kracht in te ruilen voor de zoektocht naar compromissen. Met name is het onvermijdelijk om de komende jaren serieus op zoek te gaan naar een nieuw model voor onze relaties met de EU. Beide partijen zullen snel nadeel ondervinden van het voortduren van de huidige pauze in de betrekkingen.”
•“Ten derde moeten we beginnen niet langer alleen ‘nee’ te zeggen en meer of minder behendig te schermen met onze tegenstanders, maar ook onze initiatieven voordragen voor een nieuwe wereldinrichting. Het fantoom van de monopolaire wereld is bedacht door hen die haar vrezen. Het kan bij gebrek aan iets beters een handige, tijdelijke werkterm zijn, maar de term biedt geen andere visie van de toekomst dan een competitie van allen tegen allen. Ook de tegenhanger, de multipolaire wereld, is geen concept dat antwoorden geeft op de urgente globale problemen. In zo’n wereld met de VS, Europa, China en India zullen wij niet het sterkste centrum zijn en mogelijk een object van claims en wedijver. “ Ik parafraseer: Wanneer Rusland geen integrerende relaties opbouwt met de verschillende machtscentra in de wereld, dreigt het tussen wal en schip te vallen.
Karaganov benoemt vervolgens enkele veranderingen, die de basis kunnen vormen voor de strategie van morgen.
“De EU komt op dit moment uit de moeilijkste fase van de crisis, die het tot een handelingsonbekwame partner maakte (K. doelt op een gemeenschappelijk buitenland- en energiebeleid, JM). Binnen een jaar of twee zullen er zich nieuwe mogelijkheden voordoen om een constructieve samenwerking op te zetten. “
“De VS zal zich onder een nieuwe president uit Irak terugtrekken en langzaam invloed in de wereld herwinnen.” Mocht de president een democraat worden, dan verwacht Karaganov hernieuwde inspanningen ter beperking van het aantal kernwapens, een mogelijkheid voor Rusland en de VS om dichter bij elkaar te komen.
Ook China biedt mogelijkheden tot verdere samenwerking. Maar hier zit bij Karaganov wel de grootste zorg. “Wanneer we ons land niet snel moderniseren, dan riskeren we de periferie van een groot China te worden.” In het verlengde van het Chinese gevaar ligt de angst dat Rusland tussen twee grote blokken, het oude westen en het nieuwe oosten terecht komt. Aan het eind van het artikel komt de westerling in Karaganov naar boven, die vreest dat Rusland een keuze moet maken tussen de oude culturele verbintenis met het westen en de gevoelsmatige overeenkomsten met de nieuwe energie in het oosten: “Qua cultuur zijn we in beginsel Europees, maar de politiek van het oude westen drijft ons richting Azië.”
No comments:
Post a Comment