Partijbestel

Waarom zijn politieke partijen (in de breedte) zo zwak in Rusland? Henry Hale beargumenteert in zijn boek ‘Why not Parties in Russia?’dat in parlementaire verkiezingen middels single mandate districts ertoe leiden dat kandidaten die bedrijfsbelangen en bestuurlijke elites vertegenwoordigen electoraal beter scoren dan partijkandidaten. Op federaal niveau worden parlementsverkiezingen inmiddels uitsluitend via partijlijsten gehouden. Dit leidt tot de consolidatie van een kerngroep van levensvatbare partijen. Er gaan de laatste maand stemmen op om verkiezingen via partijlijsten ook voor de gemeentepolitiek verplicht te stellen. Gemeentes kunnen hun verkiezingen nu nog naar wens organiseren. De eerste stap, zoals voorgesteld door bijvoorbeeld de Rechtvaardige Russen ,is een systeem waarbij minstens de helft van de parlementariërs via partijlijsten wordt gekozen.

Hoewel veel Russen de partijlijsten als vrijheidbeperkend interpreteren, denk ik dat partijvorming de gemeentepolitiek de kwaliteit van de democratie ten goede zal komen en kansen biedt aan nieuwe partijen, die op federaal niveau niet voldoende gewicht hebben om mee te spelen om de knikkers. Zeker die liberalen die continu roepen dat een burgermaatschappij en een democratie slechts van onderop kunnen ontstaan kunnen hun energie beter op gemeenteniveau inzetten dan te dromen van deelname aan de presidentsverkiezingen.

‘Jonge Garde’, de jeugdbeweging van Verenigd Rusland, kijkt vooruit naar de komende ‘kalme’ jaren. De interesse vanuit het Kremlin voor de jongerenbewegingen is geslonken. De rubicon is immers beslecht zonder ‘oranje revolutie’. Wat moeten ze nu doen, behalve gezellig samen kamperen? Hoog op de lijst staat van perspectieven staat de verjonging van de gemeentepolitiek, schrijft Kommersant.

Andere voorstellen ter consolidatie van het partijbestel scheppen op het federale niveau juist meer barrières voor nieuwe partijen. Zo willen de Rechtvaardige Russen en de LDPR een verhoging van het verplichte aantal leden van 50.000 tot 100.000, alsmede de verhoging van de financiering van de vier partijen in het federale parlement. Beide partijen zitten nu in de boot en willen dat die snel afvaart, zodat nieuwe partijen niet gemakkelijk kunnen aanmonsteren. Het is overigens nog niet bekend wat de kapitein wil.