Rondje verkiezingen

Deze week hielden de meeste partijen hun partijtop alwaar het programma en de verkiezinglijsten door de leden goedgekeurd werden.

http://www.expert.ru/articles/2007/09/20/plan/

Verenigd Rusland houdt de partijtop pas op de laatst mogelijke dag, dwz 2 oktober. Wel was er een ronde tafel over het partijprogramma, ‘Poetin’s plan’. Hoofd van de verkiezingscampagne Andrei Vorobjov zegt ‘Bijna niemand begrijpt wat Poetin’s plan precies inhoudt, maar dat maakt de discussie juist zo interessant. Socioloog Valerii Fedorov antwoordt met een goede dosis humor en inzicht: ‘Ook al weten de Russen niet wat het woord ´plan´ betekent, toch is er geen betere verkiezingsslogan te bedenken.´ Gleb Pavlovskii verheldert Fedorov´s uitspraak. ´In de jaren 90 werden woorden zoals ´plan´, ´project´ en ´strategie´ uit officiële toespraken geweerd. Het gebruik van deze woorden was vanwege hun verwijzing naar de Sovjet planeconomie´not done´. De Russische burger krijgt daarom volgens Pavlovskii niet zozeer een positief gevoel bij het beeld van een plan, maar vooral bij het beeld dat het Poetin´s plan is.

De politici van VR willen zich tijdens de campagne niet presenteren als de passieve volgelingen van de president, zo blijkt tijdens de ronde tafel, maar bezien de zaak vanuit een ander perspectief. Juist VR is in tegenstelling tot anderen zo verstandig geweest de president in zijn plannen te steunen. ´En kijk waar dat ons gebracht heeft. Twee delen van het plan hebben we bereikt. Rusland is weer een soevereine staat en de overheid heeft opnieuw de middelen in handen om het land te ontwikkelen. Nu gaan we huizen renoveren en wegen repareren, de landbouw moderniseren, nieuwe schepen en vliegtuigen bouwen en nanotechnologie ontwikkelen.´

http://www.gazeta.ru/interview/nm/alebedev.shtml
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=807532

Op de partijtop van Rechtvaardig Rusland werden de verkiezingslijsten gepresenteerd. Het blijft interessant te zien hoe verschillend journalisten deze partij benaderen. Zo hing er volgens Kommersant een bescheiden vlag bij de ingang. Gazeta.ru beschrijft echter een megalomaan groot billboard.

Partijleider Mironov omschrijft het partijprogramma ´Vertrouwen in naam van de toekomst´ als ´socialisme 3.0´. Ons land kende sinds 1917 een militair socialisme. In het westen realiseerde men een tweede meer humanitaire versie. Socialisme 3.0 is volgens Mironov beter dan beide eerdere versies; humaner en vooruitstrevender. Speerpunt is de groei en diversificatie van Rusland´s eigen productie.

Met de presentatie van de verkiezingslijsten kwamen veel intriges tot een einde. Het federale trio bestaat uit partijleider Mironov, parlementariër Svetlana Gorjatsjeva die de overstap maakte van de KPRF en de leider van één van de twee jongerenbewegingen van de partij Sergei Sjargoenov. Het vrouwelijke lid van het trio Gorjatsjeva moet vooral kiezers trekken uit haar geboortestreek het verre oosten.

Persoonlijk ben ik erg blij met de keuze voor een nieuwe generatie politicus zoals de 27 jarige Sjargoenov. Met name de ´democratische´ partijen stellen me teleur met het afhouden van verjonging van de partij. Eerder schreef ik over Sjargoenov: “Rechtvaardig Rusland lanceerde een tweede jongerenbeweging. Ze hebben er al een met de naam ‘overwinning’. De nieuwe beweging heeft qua naam een vreedzamere uitstraling;‘hoera!’. Organisator is de 26 jarige schrijver van vier romans en journalist voor ‘Nezavisimaja Gazeta’ Sergei Sjargoenov. Ik vermoed dat we nog meer van hem zullen horen: intelligent, maatschappelijke bevlogen en goede contacten."

In de afgelopen weken ging een zeer hardnekkig gerucht de ronde dat enkele kopstukken van Rechtvaardig Rusland in ongenade waren bij het Kremlin en niet op de verkiezingslijsten gezet mochten worden. De kwade genius zou het lid van de presidentiële administratie en inofficiële architect van de Russische democratie Soerkov zijn. Soerkov zou Verenigd Rusland willen bevoordelen. Rechtvaardig Rusland zou echter Soerkov’s collega Setsjin bereid hebben gevonden om Soerkov’s invloed wat in te perken. Waar of niet waar. Slechts twee van de genoemde namen op de vermeende zwarte lijst komen uiteindelijk niet op de verkiezingslijst voor.

Miljardair Lebedev uit Moskou en al jarenlang criticus van zijn burgermeester Loezjkov reageert verstandig en wijs op het nieuws dat hij niet op de Moskouse lijst staat. Hij zal zich als ‘weldoener’ blijven inzetten voor de partij. ‘Misschien is het wel beter voor de partij, wanneer ik niet op de lijst sta’. In een eerder interview antwoordde hij op de vraag hoe de partij om moet gaan met het dringende verzoek vanuit het Kremlin om bepaalde kandidaten niet in de lijsten op te nemen dat ‘sommigen op heldhaftige wijze hun lot moeten accepteren en dat zij die zich een slachtoffer voelen beter geen hysterie kunnen maken en voor het succes van de partij de rijen gesloten moeten houden. Uiteindelijk doen we het immers niet voor een plaats in het parlement maar voor de morele, politieke en economische waarden in het partijprogramma.'

Het laatste nieuws is dat Poetin dit weekeinde gezegd zou hebben dat hij geen parlementariërs accepteert uit de eerste 50 plaatsen van de Russische Forbes lijst. Naast Lebedev (3,6 miljard dollar) heeft dit waarschijnlijk ook gevolgen voor Verenigd Rusland sponsoren Kerimov (12,8 miljard dollar) en Rasjnikov (9,1 miljard dollar).

Ex politieman Roizman uit Jekaterinaburg heeft meer moeite met autoriteit. Ook al zegt de federale partijleiding hem te blijven steunen als lokale politicus, reageert hij gepikeerd en zegt voortaan zijn eigen politieke carrière te plannen.

De twee burgemeesters van de partij, Tarchov van Samara en Koezmin van Stavropol voeren ondanks eerdere twijfels gewoon hun regionale lijsten aan. Voor wie het leuk vindt om te weten, de nummer twee op de lijst in St. Petersburg is Poetin’s vroegere judo leraar.

http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=806315
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=807390
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=807390

KPRF leider Zjoeganov was deze week nog op bezoek bij Poetin. Hij klaagde onder andere over Rechtvaardig Rusland. De laatste zou sensatiekrant ‘Jouw dag’ gebruiken voor het zwartmaken van de communistische leiders. Elders las ik eens dat het omgekeerde het geval zou zijn.

Zaterdag tijdens de partijtop beloofde Zjoeganov de kiezer ‘een centrumlinkse politiek in het belang van de meerderheid’. ‘De stabiliteit waarover iedereen praat is overheidspropaganda. Slechts 5% van de bevolking profiteert van de kapitalistische contrarevolutie.' De contrarevolutie kent volgens de communisten drie fases: Tussen 1991-1995 was er de contrarevolutie van de geldwolven in hun aubergine colberts, tussen 1996 en 1999 de contrarevolutie van de oligarchen in hun zwarte smokings en sinds 2000 de contrarevolutie van de bureaucraten in hun grijze pakken. Het gevolg is dat nu BOB aan de macht is, dwz bureaucraten, oligarchen en bandieten. Gezamenlijk beroven zij het volk van hun waardigheid. Zjoeganov eindigde zijn speech met de strijdwaardige kreet.’Zij hebben miljarden, maar wij zijn met miljoenen’.

Het federale trio van de communisten bestaat uit partijleider Zjoeganov zelf, Nobelprijswinnaar in de fysica Zhores Alferov en parlementariër Nikolai Kharitonov. De laatste is de met zijn 57 jaar de jongste van het trio.

http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=806858&NodesID=2
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=805889
http://www.rg.ru/2007/09/22/samurai.html
http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=807097&NodesID=2

Het federale trio van de SPS bestaat uit partijleider Nikita Belykh, voormalig leider Boris Nemtsov en literatuurwetenschapper Marietta Tsjoedakova. Samen (in volgorde van jong naar oud) symboliseren zij drie generaties van ‘democraten’.

Kommersant schrijft over het partijprogramma: ‘vrijheid en humaniteit’:‘SPS kiest ervoor in de verkiezingcampagne de slogan ‘afbouw van het kapitalisme’ (dwz wij brengen het transitieproces naar het einde dat ons al die tijd voor ogen stond) te vervangen voor de beter met de wensen van het volk resonerende begrippen ‘liefdadigheid en humanisme’.

Rossiiskaja Gazeta vraagt kritisch af hoe deze idealen te vereenzelvigen zijn met het idee van het verhogen van de pensioenleeftijd, ook genoemd in het partijprogramma.

De tactische keuzes vinden hun weerslag in tweede generatie democraat Boris Nemtsov. Hij was als jonge hervormer uit het team van Tsjoebais ooit de mogelijke opvolger van Jeltsin maar raakte in diskrediet na de economische crisis van 1998. Kommersant schrijft dat Nemtsov’s retraite uit de politiek heeft hem zichtbaar iets geleerd. De volgende passage wordt als voorbeeld gegeven: ‘Het land kent een overschot aan hardheid en een gebrek aan liefdadigheid. Deze verkiezingen staan niet in het teken van een strijdt tussen liberalen en communisten, maar een gevecht tussen cynisme en liefdadigheid.’

Tsjoedakova als vertegenwoordiger van de ‘oudste generatie democraten’. ‘Rusland heeft na 1991 zonder na te denken het winnende lot uit de loterij weggegooid. Dat we op eigen kracht en zonder burgeroorlog of occupatie in staat waren om het Sovjet regime te beëindigen is onze grootste verdienste en we mogen dat niet door de modder halen.’

Ook bij de SPS de nodige intriges rondom vermeende uitsluiting in opdracht van ‘het Kremlin’. Zowel Ryzjkov als Irina Jasina, voormalig woordvoerster van Khodorkovskii’s Open Rusland fonds komen niet op één van de lijsten voor.

Enige ophef was er over de mogelijke kandidaatstelling van voormalig soldaat Andrei Sytsjev, bekend van het verlies van zijn beide benen na mishandeling in de militaire barakken. Maria Gaidar, de dochter van, beschuldigde haar partijgenoten van het misbruiken van Sytsjev voor hun eigen doeleinden. De dokter van Sytsjev bracht uitsluiting. Zijn gezondheid is niet toereikend.