Inflatiemaatregelen landbouw

http://www.rg.ru/2008/02/07/eda.html

Rossiiskaja Gazeta interviewt parlementslid Viktor Semenov over de invloed van inflatiemaatregelen op de landbouwsector.

Semenov : “De federale overeenkomst tussen levensmiddelenproducenten en supermarktketens ter stabilisering van de prijzen (verlengd tot 30 april) heeft even geholpen om de opwinding op de markt de bedwingen. Op de lange termijn is het echter een weg, die nergens naar toe leidt. Het kan en mag niet zo zijn dat de producenten van de voor de minima essentiële voedselproducten de lasten moeten dragen, die de overheid over allen zou moeten te verdelen.“

“Zelfs in de Moskovskii Oblast zijn de voorzieningen van markten een velvoud slechter dan in Europa. De georganiseerde handelaren maken dankbaar gebruik van deze gebreken. Ze vragen de producenten om forse bedragen ‘voor toegang’, niet te betalen voor het klein- en zelfs middenbedrijf. Zo creëren ze een flinke prijstoeslag op de goederen. Dit kan oplopen van 40 tot wel 70 procent. Sommige ketens van handelaren betalen pas na drie maanden voor de geleverde waren.“

“ De pogingen om plaatsen op markten vrij te maken voor producenten hebben niet veel resultaat opgeleverd. De marktmaffia werkt tegen. Zij zijn niet geïnteresseerd in lagere prijzen en ze hebben corrupte banden met de lokale overheid. Deze jongens zijn op hun eigen terrein erg sterk. Er worden onuitvoerbare voorwaarden gesteld aan die producenten, die voor lagere prijzen willen verkopen. Vervolgens zegt men, kijk er komen helemaal geen boeren naar onze markt.“

“We moeten er op toezien dat de bestaande wetgeving wordt nageleefd. Onze politie moet niet met boodschappentassen naar de markt komen, maar met het doel om informatie te verzamelen over kartelovereenkomsten en de schuldigen te straffen.”
“Een goed voorbeeld zijn de appels in stoplichtkleuren: groene, gele en rode, het hele jaar door geïmporteerde appelen. Probeer maar eens in het seizoen Russische appels te kopen. Het lukt je niet. Voor dergelijke relatief goedkope producten is de markt verboden terrein.”

“Voor de belastingdienst, de politie en de monopoliewaakhond zijn de markten te kleine objecten. Maar vanuit het perspectief van de strijd tegen de inflatie is het een machtig mechanisme, dat invloed heeft op het leven van miljoenen mensen.”
Rossiiskaja Gazeta vraagt naar door regionale overheden ingestelde uitvoerverboden van producten naar andere regio’s. Semenov: “In de jaren negentig waren deze praktijken wijd verbreid. In de nieuwe eeuw heeft de federale overheid deze problemen aangepakt. Pogingen om de uitvoer van goederen te beperken komen nog steeds voor, maar gouverneurs doen dat nu stilletjes. Sommige vormen van ‘regionaal separatisme’ worden door het federale centrum oogluikend toegestaan. Het ministerie van financiën wil er niet aan om zelf de landbouw te subsidiëren. Dat wordt aan de gouverneurs overgelaten. Wie het geld heeft kan zijn regionale landbouw subsidiëren, wie geen geld heeft niet. Het resultaat is dat bijvoorbeeld varkenshouders aan de ene kant van de rivier gesubsidieerd worden en aan de andere kant van de rivier niet. De gouverneur redeneert dan dat, wanneer hij zijn veehouders subsidieert, hun producten ook in de eigen regio verkocht moeten worden.“

Semenov zegt dat er niet alleen interventiefondsen (voorraden, die bij schaarste op de markt gebracht kunnen worden, JM) moeten zijn voor graan, maar vooral ook voor veevoer. “Hoe kunnen de prijzen voor melk en eieren binnen de grenzen gehouden worden, wanneer de prijzen voor veevoer niet te controleren zijn”. Het interventiefonds voor graan is volgen Semenov eerder symbolisch. De capaciteit moet vergroot worden. Ook moet de besluitvormingsprocedure verbeterd worden. “Wanneer er in Europa een of andere heffing verhoogd moet worden, dan gebeurd dat in een week. Bij ons duurt het wel 7 of 8 maanden. Het is onzinnig om binnen zo’n tijdsbestek de markt te willen reguleren.”